Τέλος εποχής

Πριν το Τέλος

Επί 100 και βάλε χρόνια πως...
    [δεν θα πνιγούν στους ναύτες έδινε ελπίδα,
μα της τεχνολογίας.....
                [τον σάρωσε κι αυτόν η καταιγίδα,
τον "Σπαρκς"....                                                        *Sparks
     [σύμφωνα με τους Αμερικανο- Βρετανούς,
ή τον "Φούνκα"*... *                                                *Funker
                  [κατά τους Γερμανο-Αυστριακούς,
ή ακόμα τον 'Μαρκόνη" των Ελλήνων,
    [και χωρίς όρκο να παίρνω ίσως και Ιταλών,
λόγω του εφευρέτη* του ασύρματου,
                    [και πάλι όμως σου λέω "πιθανόν".

    ΜΑΡΚΟΝΗΣ (ΣΠΑΡΚΣ)*     *ο Σπίθας, λόγω των σπινθήρων των ασυρμάτων

                  α'
  Ξήλωμα του ασύρματου,*               *Καταργήθηκαν στα πλοία
    τούτο το νταραβέρι
   η αγάπη ήταν τ’ ασήμαντου
   του ναύτη, που θα φέρει
   κάποιο μαντάτο απ’ τη γη
   στα πέλαγα πούχει χαθεί
   για μήνες, χρόνια το μπορεί
   κι αυτός να ξαναθυμηθεί,
   αν κάποιος τον είχε σκεφτεί
   και είχε έρθει σ’ επαφή
   κι’ όχι εντελώς λησμονηθεί.

   Ίσως και για κάποια ψυχή 
                       [που θα καρτερεί...

Πόσοι δεν είχαν πορευτεί
μεσ’ τη ζωή τους με αυτή
των λίγων λέξεων* τη γραφή,      *τηλεγράφημα
κοφτή κι αποφασιστική,
την τηλεγραφική.

Ξήλωμα των ασύρματων*             *Αντικαταστάθηκαν από τηλέφωνα
όπως και του Μαρκόνη,*                *Ασυρματιστών
η ελπίδα* των ασήμαντων              *S.O.S
το τέλος σαν ζυγώνει
για ξεγραμμένους ναυτικούς,
σαν πέσουν σε κυκλώνες
το «εσοές» είναι γι αυτούς,
κοντά δύο αιώνες,
ναι, ο καλός τους άγγελος,
ο "άγιος" o Μαρκόνης,
που τότε αυτοί ευγνωμονούν.
εσύ, του λεν, μας σώνεις...

..και στο λεπτό αυτοί ξεχνούν
τα μπινελίκια που θα πουν
όταν θάναι μπουνάτσα:

      «Κοπρόσκυλο, μπαγάσα»
τον λεν’, που είναι αρακτός,
καλοντυμένος, καθαρός
κι όχι μέσα στα λάδια,
βρίζοντας δε και τα καράβια,
τον μακαρίζουν, τον φθονούν,
λεν τζάμπα εισπράττει, κι απορούν...

      Μα μετανιώνουν σαν ακούν
      για μη αναστρέψιμες φθορές
      στους ασυρματιστές,
      που προκαλούνται απ’ την βοή,
      και τάση, πούχει η συσκευή.

Και κάτι ακόμη πιο κουφό
που το διαπίστωσα κι εγώ….
Μια ταραχή μεσ’ το μυαλό
απ’ τον μονότονο σκοπό,
του χειριστήριου που κτυπά
και ως φαίνεται επηρεάζει
  [και το σώμα τους το διαπερνά.

Τους τραυματίζουν ουσιαστικά
οι ήχοι που περνούν 
                         [μέσα από τ’ αυτιά,
λες και χώνονται  μέσα στη ψυχή,
και η επίδρασή τους είναι ορατή.*                    * Ασυνήθιστη συμπεριφορά


                                β'

  Και μετά τους ασυρμάτους,
   τώρα έρχεται η σειρά τους,
   φθίνουν μαζί με
                     [τα ταχυδρομεία,
   που πέσανε στην απραξία
   με τα Γκουγκλ, τα λινκεντίν
              [και τα σοσιαλοτοιαύτα.

   Με τη μούρη όλοι σε δαύτα,
   με Τουίτερ, Ίνσταγκραμ
                            [ή Φεισμπούκ,
   κι από κει που πήγε ο Κούκ,*       *Αγγλος θαλασσοπόρος- Ανακ.Αυστραλίας
    επικοινωνείς στο τσάκα,
   και με λένε όλοι βλάκα
   που περνάω όλη τη μέρα
   στου υπολογιστή τους χάρτες,
   ως την Κίνα και πιο πέρα,
   κι επισκέπτομαι τις άκρες
   νοερά με Μαγγελάνο,*                  *πορτογάλος θαλασσοπόρος
    σαν να είμαι σ’ αεροπλάνο.

       Κοίτα ρε να δεις 

               [πώς μίκρυνε ο κόσμος...!

         Εγώ παρέμεινα
                    [και παραμένω  όμως
         λάτρης του ταχυδρομείου,
         και τ’ασύρματου του πλοίου.

         Για μένα ήταν... δυό ερωμένες,
         που, δεν μπορώ να πω,
                   [μ’ αγαπήσαν οι καημένες
         και στη δύσκολη ζωή μου
         σαν παρηγοριά 
                [ήταν πάντοτε μαζί μου.

Ο ασύρματος και τα ταχυδρομεία,
η παρηγοριά στη φυλακή μας*,         *48 μερόνυχτα για μόνο ένα ταξίδι
φινίτο, πώς το λένε... πάνε,
            [τέλειωσαν.... τί ειρωνεία !!!
.... φεύγουνε κι αυτά μαζί μας.


*Γουλιέλμο Μαρκόνι    Ο «πατέρας της εκπομπής ραδιοκυμάτων σε μεγάλη απόσταση» και ο εισηγητής του Νόμου του Μαρκόνι, ο ανήσυχος νους του οποίου χάρισε στην ανθρωπότητα το πρώτο λειτουργικό σύστημα ραδιοτηλεγραφίας. (Νόμπελ Φυσικής το 1909 για την καινοτόμα δουλειά του στην ασύρματη τηλεγραφία. Κέρδισε τον τίτλο ευγενείας του μαρκησίου με τον οποίο τον τίμησε ο βασιλιάς της Ιταλίας... 
___________________________________________________



* Αφιερώνεται στον Σπαρκς, το φίλο Καναδό μαρκόνη (ασυρματιστή), που δυστυχώς, βγήκε μόνος του βράδυ, ο επιπολαιο-απρόσεκτος για οινοπνευματοποσία και βρέθηκε μαχαιρωμένος σε ένα ντόκο κάποιου πόρτου του Αμερικάνικου Νότου, λίγο πιο πέρα από το υπό Γερμανική σημαία φορτηγό ST. PATRICK που το 1970 ήμασταν πλήρωμα μαζί με άλλους τρεις Έλληνες (δυο ανθυποπλοίαρχοι και δύο μηχανικοί) και με όλους τους υπόλοιπους Γερμανούς...
Εγώ παιδί της Κατοχής, αισθανόμουν κάπως περίεργα να μου φέρνει καφέ, να καθαρίζει την καμπίνα μου και να με υπηρετεί ένας "Άριος", που οι προγονοί του ήτανε όπως λέγανε ανώτερης φυλής, και που ίσως εκτέλεσαν κάποιους δικούς μου που κατ' αυτούς ήταν μίας πολύ κατώτερης ράτσας από αυτή της φαντασμένης Γερμανικής..

M/T “Nelson” - M/T “Universe   Daphne" - M/V “Climax Ruby” - M/T “Coral Trader”
________________________________________________________________________


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 8 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

  Utopia