Τζόβενα*

Σεβαστό παιδί μ'

   Eiντα κάμνεις 'κεί πέρα ?
ο κάπτα Γιάννης κάθε μέρα
χαιρετούσε τον Βολιώτη,
συγχωριανό του Οιγνουσιώτη,
απ' το νησί δίπλα στη Χίο,
όπου εζούσανε κι οι δύο....

Τρόπος του λέγειν ζούσανε,
αφού όλο γυρνούσανε,
τον κόσμο με βαπόρια,
από μικρά αγόρια... 

Αυτοί να μην ξεχνούν
στις σχόλες τραγουδούν:

      "Οινουσιωτάαακι να γυρίιισει
      είθε νααα το φωτιιίσει"

Μαζί τους στο "Αριστοτέλης",

μούτσοι, εγώ.... και ο Κοντέλλης,

και όλο ''ξένους'' να μας λεν  εμάς...

Την τύχη του έβριζε ο Θωμάς,

ενώ παράλληλα ένα γράμμα

γράφει στη μάνα του στη Δράμα

αρχίζοντας με  "Σεβαστή μητέρα".....

Του απάντάει κι εκείνη μιά μέρα:                           

           "Σεβαστόμ' παιδί...  κει πέρα"

άρχιζε η επιστολή της...

και κοίτα τί κάνει ο λεχρίτης !

Τήνε βγάζει βούκινο στη γύρα,

τη μάνα του την κακομοίρα

και γελάγαν με δαύτην όλη μέρα...

Μαζί τους και αυτή η "λέρα",

για την αγραμματοσύνη,

πούχε η κυρά Φροσύνη......

___________________________________

*Τζόβενο: Ναυτόπαις με μισθό της πλάκας


Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια  No 103 /  e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / 

Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

__________________________________________________

πηγή

  Ουτοπία