Τα Ακρωτήριά μου

Πριν να βρεθώ αιχμάλωτος της θάλασσας,
                                         [για μια ζωή στα πλοία,
δεν τάπαιρνα τα γράμματα στο σκολιό,
           [και δεν γουστάριζα ειδικά την γεωγραφία,
με αποτέλεσμα να μη γνωρίζω,
                   [κατά που πέφτει ακόμη κι η... Λαμία.

Έτσι έμεινα κούτσουρο μικρός,
         [κι αγράμματο θα μ' έλεγες, απ' το σχολείο
σαν βγήκα και το μόνο που μ' ενδιέφερε
                                          [ήτανε το σκασιαρχείο.

      Μεγάλωσα...
                [και η δίκαιη τιμωρία
      ήταν να μάθω... Γεωγραφία (!)
      με βιά και πόνο, από τη ζωή
      που θα με σούρει με λουρί,
      και θα με πάει σ' άκρες
                   [όλου του κόσμου,
      κι αυτό, θα είν' όλο το βιός μου...

      Μετανιωμένος τώρα πια,
                         [και στην αποστρατεία,
      λυπάμαι ειλικρινά σαν σκέπτομαι,
                  [εκείνη την νεανική βλακεία,
      καθώς μετά την καψουρεύτηκα...
        [κι ακόμη "συζώ" με τη γεωγραφία,
     αφού στης γης,
                    [σχεδόν κάθε μια τοποθεσία,
      ίχνη θα βρείς..
                          [απ' τις πατημασιές μου".
     πώς να μην την ερωτευτώ ??
                                      [...για πες μου !!

Τοποθεσίες πέρασα πολλές,
που για ανθρώπινες θυσίες,
φήμη κακή αυτές ακολουθεί.

Κάποιες έχω "επισκεφτεί",
σ' άλλες απλά πέρασα από κει.

Από τ' ανθρώπινα... του πόνου
     [τ' ακούσματα, η ψυχή μου έχει φθαρεί
φαντάσματα τα ψυχικά μου τραύματα,
                               [με βαζανίζουν μια ζωή,
πολλές κι οι γωνιές του κόσμου,
                        [που η χολή μου είχε κοπεί !

Παράδοξο ? Ναι, κι αν
       [φίλος βρεθεί ν' απορήσει,
"πώς γίνεται τον κίνδυνο
         [κάποιος να νοσταλγήσει,
μήπως μαζί του ζώντας
                         [έχει διαφθαρεί...

Μήπως σ' αβύσσους μέσα έχει χαθεί  
κι απ' όσα είχε δει,             
  [κάθε ανθρώπινη πτυχή αλλοιωθεί...?
 
Πέρασα πόρτες* Μαγγελάνου,                *άκρη Ν. Αμερικής
πέρασα τ' Ακρωτήριο Χόρν*                   *Cabo de Hornos
και κοίταζα με βλέμμα χάνου
τη "Γη Πυρός"...
    [των ερυθρών των ουρανών

π' ακούγαμε...
  [από τους ξέμπαρκους παιδιά,

νάναι στα μάτια μου μπροστά...
Ευθύς μετά δε τη στροφή,
του Ειρηνικού να πιάνει η οργή.
Το κύμα του...
                [λόφος σωστός,
άδικα τ' όνομα έχει αυτός,
πως τάχα μου
                [είναι ειρηνικός !

Άλλο ακρωτήριο,
          ["της Ελπίδος* της Καλής"...        *Cape of Good Hope 
φίλε μου θα το πω μαρτύριο,
                 [χωρίς ίχνος υπερβολής          
[κι ανυπόφορο, να κάνεις 
           [με τάνκερ το γύρο Αφρικής.        *40 μερόνυχτα Κουβέιτ- Δανία

Όσο και για το Κέιπ Λιούιν*                    *Cape Leawin
           [της Αυστραλίας την αιχμή,
"ο έχων ώτα", λέν' "ακούειν",
                   [όταν περάσει από 'κει,του λυσσασμένου
       [μέσ' την αντάρα ανέμου,
τα βογγητά κάποιου πνιγμένου !

Το Πράσινο το Ακρωτήριο*                     *Σενεγάλη
   [και το Ναντάκετ*, το μυστήριο,           *Μασσαχουσέτη
(μετά, του στρατού τ' απολυτήριο),
που πέρασα... σωστός ήταν χαμός,
που να σταθείς δεν είχες,
        [το ρέμα πίσω, μπρος γκρεμός,
μ' άγρια θάλασσα
                   [θύελλα, βροχή κι ομίχλη
όπου να φάει δεν μπόραγε κανείς...
            [αλλά και κανείς δεν εκοιμήθη.

Ρίο Ορινόκο,* ο ποταμός                     *Βενεζουέλα
κι ενώ δεν εκοιτούσα 'μπρός,
ξυστά περνάει μια μαούνα*,                 *Φορτηγίδα
"δεν βλέπεις, λέω ρε μπουμπούνα" ?
στο τιμονιέρη μου το βλάκα,
"σούπα, πάω τσάτρουμ* ρε μαλάκα          *Chart room, δωμάτιο χαρτών
πούχεις το νού σου όλο στη πλάκα" ? !

      Μεταξύ μας δεν έφταιγε καθόλου,
      γιατί στη βάρδια 

                     [δεν σταματούσα διόλου
      να λέω συνεχώς αστεία,
      και θα γινόταν η αβαρία,
      γιατί χαζεύαμε απ' το τζάμι,
      τα μαύρα δέντρα σαν κατράμι
      πούχε "σαπίσει" 

                   [η ασταμάτητη βροχή,
      τη ντόπια βλάστηση 

                                   [τη τροπική.

Ο "τιμονιέρης", ήταν ναύτης
π' άκουγε στ' όνομα Σατράπης
από τα Κέιμαν*, που πεινασμένος             * Καραϊβική
είχε μπαρκάρει ο καημένος.

Μούπε...
    [με τα σπασμένα ελληνικά του
ότι πεινούσε η οικογένειά του
εκεί, στα πάμπλουτα νησιά,
που τα λαμόγια
   [κρύβουνε, όλα τα λεφτά !

    
Μετά Βομβάη*....
            [Μετά Καράτσι*.....              *Ινδία *Πακιστάν
Ένα μακρύ κατάλογο
[έχω γράψει.... τι να πρωτοθυμηθώ ?
Τραβάω στη ζέστη......
στον Περσικό,
μα διακόπτω λίγο
[δύο λόγια να σου πω:

"Φώτα του Melburne. Βαρετά κυλάει ο yara-yara
ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά...
"Μια βάρκα θέλω ποταμέ να ρίξω από χαρτόνι
όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές"

Είναι οι στίχοι του αυτοί,

του Καβαδία του ποιητή

όπου τα είχε διηγηθεί,

όλα και τάχε πει,

από Χαβάη ως "γιάρα-γιάρα"...

     Σαν έπιασα καμιά δεκάρα,

     από την πρώτη μου δουλειά,

     αγόρασα όλα του τα γραπτά,

     και τα μελέτησα 'κει μακριά.

   

Είν' υπέροχοι μοναδικοί 
                     [οι δικοί του στίχοι 

και σίγουρα 
                 [δεν θάχα κάποια τύχη

να τον ανταγωνιστώ

γι αυτό,  δηλώνω τώρα εδώ:

"μη νομίσεις πως
          [μαζί του 'γω συγκρίνομαι 

μα... μπροστά του υποκλίνομαι !"

Καθώς απ' το μποτζι 

             [μισοπαλάβωσα μία ημέρα,
και παραμιλούσα....
      [το 'μερολόγιο απ' εκεί και πέρα,

σε τρικυμία μοιάζει νάχει γραφτεί,

χωρίς συνέχεια λογική.. ειρμό
                                [και συνοχή,

και νάσου η Γεωγραφία...
       [με κέφι αρχίζει να με οδηγεί,
όπως ήδη σου είπα στην αρχή.

Έτσι από της γης
   [που πέρασα κάθε γωνία,
κάποια μου έρχεται
            [και γράφω ιστορία,

ακόμη και για τους καπετάνιους
                                  [τους αρχαίους,
που παλούκια πηδάγανε και δαύτοι
      [όπως γίνεται τώρα με τους νέους... 

     

Του Μεγαλέξανδρου ο Ινδός,

του Πακιστάν ο ποταμός,
όπου "κατέβηκε" από κει
στον Ινδικό 
                 αυτός να βγεί,
στον άγνωστο ωκεανό.

Βέλη βροχή απ΄τα κανό,
πέφταν χωρίς σταματημό
από φυλές αγρίων
πού ζουν στον ποταμό.
         

Μα το κονβόι των Μακεδόνων,
ο θρύλος μέσω των αιώνων,
στη θάλασσα θα φτάσει.....
       [ως κι ο εκ τύχης διασωθείς
παρά το τραύμα της κεφαλής,
ο Ονησίκριτος, 
   [που ο Αλέξανδρος τον είχε καπετάνιο
κι ενώ στη κατάβαση αποκόπηκε
                            [αγώνα δίνοντας τιτάνιο,
θα καταφέρει τελικά να φτάσει
ενώ κάθε ελπίδα γι αυτόν 
                      [οι άλλοι είχαν χάσει


Με αεροπλάνο στην Αλάσκα*               *Anchorage, Alaska
με θερινή στολή και κάσκα
στο Ανκορέιτζ πήρα δυό ρούχα...
με τις ψιλοδεκάρες πούχα". 
                                                              

Η Σκύλα......
                      [η Χάρυβδη*, η παγίδα            *Strait of Messina, Sicily-Calabria

του Οδυσσέα... του καπετάνιου
                    [που θα τράβαγε τα ίδια.

     Ολοταχώς για Καναδά

      κάργα στο λάσκα τα σχοινιά
      γιατί εσπάσαν' εκεί μύρια
      με άμπωτη και με παλίρροια,
      και αν τυχόν σύ ξεχαστείς,
      αράξεις και δεν επιληφθείς,  

      θάρθει ο χοντρός εφοπλιστής

      να πει   " πως δεν θα πληρωθείς,
      για τη ζημιά, θα χρεωθείς"

      καθώς συνέχεια αυτός πληρώνει,

      και θάχει δίκιο να στα χώνει.

Στη κόστα* πλέω της Νόβα Σκότσια*,          *Ακτές    *Nova Scotia
πάω στο όμορφο Σεν Τζων*,      *Saint John, *New Brunswick Canada
στο Χάλιφαξ*  που 'χα τα κότσια         *Halifax, Nova Scotia

-γι αυτό και είμαι επιζών-
          [να είμαι όρθιος και παρών
συνέχεια δε ανήσυχος,
           [στη τσίτα και περιπολών...

Σαν φέραν άσχετους για βάρδια
και που κοιμόνταν στα σκοτάδια,
τους λέω τηλεφωνικά:

"Ακούστε αρακτά σκατά,

σαράντα "αθρ-ώ-ποι"  κινδυνεύουν",        

πολλοί αρχίσανε να φεύγουν....


      Πόρτο Ορντάζ* και Πόρτο Χέρο.         *Venezuela
       Ονδούρας και ο Παναμάς,
       πούπε  ο Μανζάνα*...
                                              "Σε συγχαίρω                    *παρατσούκλι "manzana" μήλο
       ουν γκράντ περσόνα* είσαι για μας"*       *εξαιρετικός άνθρωπος 
       -ο μισερός ο Ονδουρι-ά-νος,
       που μαζί μου ήτανε κάποτε
                    [ο μόνιμος βαρδιάνος*.                          *μαζί στη βάρδια



"Μπόμαν"  και εγώ, σαν δυό αδέλφια.

Νέα Υόρκη.....   Φιλαδέλφεια.
Θυμήθηκα και κοπελιά,
εικόνα αξέχαστη, παλιά
όχι ρε κάτι σοβαρά,
όλο και όλο μιά αγκαλιά
στο  Γκρέιντχαντ* το λεωφορείο,                   *Greyhound
μ' ένα ασύλληπτο έξω κρύο.
Τουρίστρια ήτανε
                    [απ' τη Νεμπράσκα*                     *Nebraska state
κι είδα τον ουρανό με τ' άστρα,
ενώ χαμογελούσε,
όταν μου εξηγούσε
κάθε εικόνα που κοιτούσε
όπως το "μπας"* περνούσε..                             *λεωφορείο, bus

     Μετά, η σκοτώστρα 
                               [ο Χατέρας,*      *Cape Hatteras, Virginia
      πραγματικά λες.... ένα τέρας
      αχόρταγο, καταραμένο
      και για ναυάγια διψασμένο.


Πάω στη μεγάλη λίμνη Έρι*.               *Erie, Ohio, New York, Michigan
Το πλοίο ανέβηκε βουνά...
Μετά από χρόνια εκεί θα εύρη
η φαντασία τη γειτονιά,

πούταν μικρό κορίτσι η Κέλλυ,

κι ήταν της μοίρας να το θέλει

μετά σαράντα τόσα χρόνια

που έπρεπε νάμαι με εγγόνια,

εμείς οι δύο να βρεθούμε,

τα Σάββατα αλληλογραφούμε

και νοερά ξαναγυρίζω

και ξανασιχτιρίζω,

όλη την τότε περιπέτεια,

την τύχη μου που με απρέπεια
μείχε κρατήσει αιχμάλωτό της.

Μα τώρα είναι ματαιότης

να σκέπτομαι τα πεπραγμένα

στα χρόνια κείνα τα χαμένα.

Μουσώνες  στην Ινδονησία,*                    *Borneo
μοίρα μου τόχει.... πάλι Ασία.
Ο Καλιβούκι θα χαθεί....
θ' ακολουθήσει κι ο Σιμόν...

Στενάχωρο το παρελθόν !
και μες το πόνο μας, γι αυτά, σκυλοβρωμούσε του                                          [Αιγύπτιου,
το παλιοτσίμπουκο παιδιά
σε μύτη κοιμισμένου ή ξύπνιου
σαν νάκανε καπνό σκατά,
μπόχα έστελνε μυρωδιά
να πάει να χωθεί βαθιά.

Ενοχλητικός  και αρπάχτρας
σαν φεύγαμε όλοι, ο εκ Τζακάρτας
καπετάνιος...... "τον εξυπνάκια"
τούρθε ιδέα και λέει, "ναυτάκια
σας δίνω μια μπουκάλα ουίσκυ
του καθενός να την αφήσει
στο σπίτι μου σαν πάτε Αθήνα",
- η ξεδιαντροπιά του συνεχής
                   [κατάντησε ρουτίνα.

Την πέταξα σ' ένα χαντάκι.
ένα σαν είδα νάρχεται τελώνη...*         *στην Ειδομένη, Κιλκίς, στα σύνορα
ύπουλα αυτός να με ζυγώνει !

Θυμήθηκα και τον αλλεργικό
στο σώβρακο, τον Κρητικό,
που την εβρήκε απ' τον τελώνη,
την τηλεόραση σαν χώνει
στο πορτ μπαγκάζ... 
                      [..μα  τόσο βλάκας ! ?
και έγινε έτσι,  "θέμα"  πλάκας...


     Να πάμε και στο Τούνεζι,*                     *Τυνησία
      κακοκαιριά στη Μπαρμπαριά,*          *Αλ Τζαχάιρ, ναυτικά η Αλγερία
      μετά από το Πρίντεζι,*                                  *Ιταλία
      πούφαγα τη κατραπακιά,
     (ληστεία στης πόλης τα στενά),
     που εκεί βρέθηκα κάποια βραδιά.


Γραμμή για Μάγχη,* τη "λεωφόρο".   *στενό της Μάγχης (Βρετανία-Γαλλία)
Χρησιμοποιώ αυτό τον όρο
γιατί υπάρχουνε λωρίδες
κυκλοφορίας πα' στο χάρτη         
            [και "Καπτα Φώτηηηη
τα πλοία σμήνος σαν ακρίδες"*         *κλήση του καπετάνιου στη γέφυρα
χέστηκα* κι η χολή μου εκόπη.          *φοβήθηκα

... φωνάζω αμέσως τον καπετάνιο,                                               
τον με τάχα ύφος αρειμάνιο...
μα το μυαλό του πατσαβούρα
τι να πρωτοπροσέξει

   [μέσα σ' εκείνη τη βαβούρα !?

 

Βαριά στα σίγουρα 

                   [η δική του η ευθύνη

πλοίο στη Μάγχη να κατευθύνει
     Σιγκαπούρη....  φανάρια χίλια,
      αμέτρητες οι βάρκες, σαν κοχύλια
      αχώνευτο, ύπουλο στενό.....

      Σαν βγαίνω στον Ειρηνικό
      απ' το λαβύρινθο αυτό
      με φόβο, και με το στανιό
      τον Λαγκουάς*  αναζητώ,                     *φάρος στη Σουμάτρα
      τον φάρο τον πιο λαμπερό.

Σαν θαύμα να ονομάσω 
τον φάρο θάτανε σωστό
γιατί εκεί θε να τα χάσω
που θα τον δω σχεδόν διακόσα
μίλια απόσταση, μετά από τόσα
που "τράβηξα" μ' άλλα φανάρια,*          *αλλιώς οι φάροι
που δεν μου φώτιζαν τ' αχνάρια...

Ήταν μια νύχτα πίσα
και μας χτυπούσανε 
                       [με λύσσα
κι ορμή,  μεγάλα κύματα
ξεπλέναμε αμαρτήματα ?

Ναι,  διακόσια μίλια ήταν, 
                             [μα η τύχη,
συνωμοτούσε με τη φύση
και φρόντισαν μαζί 
               [τ' ουρανού το θόλο,
με νέφη να  σκεπάσουν όλο, 
κι έτσι νόμισα 
              [πως είναι από πλοία
η αναλαμπή, 
            [αμέσως ψάχνω με βία
στιγμή μη χάσω
                   [να βρω τα κιάλια,
του ναύτη λέω, "ξύπνα ρε χάλια
και φώναξε τον καπετάνιο..."

Τα είχα χάσει... κι αφού
   [δεν ήξερα τι άλλο να κάνω
στη γέφυρα τον φώναξα 
                       [να έρθει επάνω...

Είναι σαν Αθήνα - Θεσαλονίκη  
η απόσταση, μα σαν αφίχθη
ο πλοίαρχος, κι αυτός τα χάνει
και λέει, 
    [..."η πορεία αλλού μας βγάνει"

... Κι όμως ήταν το φανάρι... !
π' αντανακλούσε κι είχε πάρει
το μάτι μας λάμψη στα νέφη
και η καρδιά μας επιστρέφει,
στη θέση της σαν το καράβι,
που άλλη πορεία είχε λάβει....


       Τέλος....
                       Μπότανυ Μπέι* Αυστραλία    *Botany Bay
        και στα Ορμούζ του Περσικού
        στη Σουραμπάγια* Ινδονησία          *Surabaya, Sumatra Indonesia
        .....και του κακού μου του καιρού.
_____________________________________________



Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 7 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

__________________________________________________

πηγή

  Utopia