Ψυχοτρονική, Οι Αόρατες Αλυσίδες είναι πιο Επικίνδυνες

 Χειραγώγηση της Κοινωνικής Συνείδησης

Αντιγράφουμε από την σύγχρονη χολυγουντιανή παραγωγή,  Inception:

"…You create the world of the dream. We bring the subject into that dream and fill it with their subconscious”.
  

Ή παλαιότερα με τη φράση του  Τζόρτζ Όργουελ, από το 1984: 

“Θα σας στύψουμε μέχρι να αδειάσετε και μετά θα σας ξαναγεμίσουμε με τους εαυτούς μας”. 

   Όπως αποδεικνύεται πια, τα παραπάνω δεν ανήκουν στη σφαίρα της λογοτεχνίας και της έβδομης τέχνης, αλλά περιγράφουν πλέον μια ζοφερή πτυχή της τεχνολογικής εξέλιξης, όσον αφορά στον παρεμβατισμό μέσα στην ίδια την ανθρώπινη συνειδησιακή υπόσταση. 

   Αντικείμενο έρευνας για αρκετές δεκαετίες...  Επιστήμες οι οποίες μετεξελίχθηκαν στα εργαστήρια των ΗΠΑ και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, συνενώθηκαν προκειμένου να δημιουργήσουν την αιχμή του δόρατος της μοντέρνας εναλλακτικής πλευράς του information warfare, δηλαδή της “Ψυχοτρονικής”. 

 Συμπεριφορική Ψυχολογία, Κβαντική Ψυχολογία, 

Ψυχολογία του Βάθους  Βιοχημεία,  Φυσική 

        Ο όρος ψυχοτρονική είναι ένας νέος όρος.  Δημιουργήθηκε, πλάστηκε καλύτερα, για να αντικαταστήσει την παραψυχολογία.  
   Σ' αυτήν, την παραψυχολογία, εργαζόταν στη Τσεχοσλοβακία μια ομάδα ανθρώπων, πρακτικά και θεωρητικά.  Στη θέση λοιπόν της παραψυχολογίας με φαντασία έπλασαν την ψυχοτρονική.  

   Ο πρώτος που χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο, ήταν ο Φερνάντ Κλερκ  Γάλλος λόγιος.  Σε μια αναφορά στη ραδιο-τεχνολογική εφημερίδα ασχολήθηκε με τη δυνατότητα να επηρεάσει κανείς, με τη δύναμη της θέλησής του, μια σταγόνα νερού που πέφτει στην κόψη ενός ξυραφιού, έτσι ώστε να κυλήσει προς τ' αριστερά ή προς τα δεξιά.

   Η ομάδα των ερευνητών επιλέγει να κάνει χρήση του νέου όρου περιγραφής αυτής της νέας "δυνατότητας"... η ψυχοτρονική είχε γεννηθεί,  συμφωνώντας στα παρακάτω σημεία. 

   1. Ο όρος "παραψυχολογία" θεωρείται ανακριβής και ακατάλληλος για έναν επιστημονικό  κλάδο.

   2. Ο όρος "ψυχοτρονική" δείχνει, ότι το σχετικό θέμα περιλαμβάνει φαινόμενα που συνδέονται με την ψυχική πλευρά και το νευρικό σύστημα του ανθρώπου και άλλων έμβιων όντων, απ' το ένα μέρος και με φαινόμενα αποκλειστικά ενεργειακού χαραχτήρα, άπ' το άλλο. 
   Πρόκειται ακριβώς για την ενέργεια, που σχετίζεται με ορισμένα φυσικά και βιοφυσικά φαινόμενα, που δεν επιδέχονται ερμηνείες με βάση τις γνωστές μορφές ενέργειας.

   3. Αυτός ο νέος όρος "ψυχοτρονική" είναι αρκετά γενικός, ώστε να συμπεριλαμβάνει όλα τα συναφή φαινόμενα, που ερευνώνται σήμερα και στο μέλλον.

   4. Ακατάλληλοι όροι όπως "παραβιολογικά," "παρανευροφυσιολογικά"  φαινόμενα μπορούν να καταστούν περιττοί.

   5. Στην Τσεχοσλοβακία, συχνά μάλιστα και σ' άλλα μέρη τού κόσμου, εξακολουθεί να υπάρχει στα πλαίσια της κοινής γνώμης η άποψη ότι εκείνοι που ασχολούνται με την παραψυχολογία δεν είναι παρά η "καλύτερη" τάξη των αποκρυφιστών. 
   Όχι σπάνια, η άποψη αυτή τείνει ν' αποθαρρύνει σοβαρούς επιστήμονες αναφορικά με τη συνεργασία τους με ανθρώπους που εργάζονται στον τομέα της τηλεπάθειας, της τηλεγνώσης, της τηλεκίνησης και τα παρόμοια.

   Η “Ψυχοτρονική” εν γένει αποτελεί ένα ευρύ σύνολο, το οποίο περιλαμβάνει την Βιοχημεία, την Συμπεριφορική Ψυχολογία, τη Κβαντική Ψυχολογία, την Ψυχολογία του Βάθους (όπως διαμορφώθηκε και εν τέλει ορίστηκε από την αλληλογραφία του Wolfgang Pauli με τον Jung) και φυσικά την Φυσική (Θεωρητική Φυσική και Εφαρμοσμένη).

   Το παραπάνω κράμα δεν θα μπορούσε να μην θεωρηθεί ως η κορωνίδα των προσπαθειών της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, που για δεκαετίες συνεργάζονταν διακλαδικά, με τους μεγαλύτερους φορείς να “βλέπουν” έναν αιώνα θεωρητικής ενοποίησης και ένα μέσο συνάμα επεξήγησης και πρόβλεψης της ανθρώπινης συμπεριφοράς, σε ένα κοινό πλαίσιο επιστημών. 

   Εντούτοις, οι οπλικές εφαρμογές των προσπαθειών αυτών, όπως θα δειχθεί αναλυτικά, επιβεβαιώνουν τον Oppenheimer όταν έλεγε πως:

“Κατά κάποιον κακόγουστο τρόπο, τον οποίο καμία χυδαιότητα, καμία χαριτολογία ή και υπερβολή μπορούν να διαγράψουν, οι Φυσικοί έχουν γνωρίσει αυτό που λέμε “αμαρτία”
______________________________________

Τεχνολογία και “Πληροφοριακός Πόλεμος”

       Ένα άρθρο στο περιοδικό Parameters, μας "καρφώνει"  μια μεγάλη αλήθεια (;) σχετικά με την πραγματική φύση του πληροφοριακού πολέμου.  

   O  αναλυτής στο γραφείο Στρατιωτικών Σπουδών Εξωτερικού (Foreign Military Studies),  Timothy L. Thomas, την 1η Ιουλίου 2009  (Timothy L. Thomas, 01 of July 2009,   αντισυνταγματάρχης ε.α  των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων)  όσο ήταν εν ενεργεία αξιωματικός υπηρέτησε στην 82η αερομεταφερόμενη μεραρχία και ως Δ/ντης τμήματος στο Ινστιτούτο των Ρωσικών σπουδών του αμερικανικού στρατού στο Γκάρμις της Γερμανίας, συνέβαλε μέσω εκτενών αναλύσεων στην κατανόηση της λειτουργίας του πολιτικό-στρατιωτικού σκέλους της Ρωσίας.

   Ο Thomas μέσα από τη μελέτη του με τίτλο “The mind has no firewall”  (Το μυαλό δεν διαθέτει τείχος προστασίας), θέτει επί τάπητος αυτό που για χρόνια, μόνο μυστικό δεν ήταν, παρά το γεγονός πως υπήρξε και είναι ακόμα ένα θέμα, το οποίο εμπίπτει στη συνομωσιολογία. 

   Πρόκειται για τα Ψυχοτρονικά όπλα, τα οποία, όπως περιγράφει ο ίδιος, περιλαμβάνουν συσκευές, οι οποίες είναι σχεδιασμένες να περνούν υποσυνείδητα μηνύματα ή να μεταβάλλουν τις ικανότητες του σώματος, που έχουν να κάνουν με την επεξεργασία δεδομένων και την συμπεριφορά, ούτως ώστε να θέσουν εκτός δραστηριότητας το υποκείμενο. 

   Τι άραγε να εννοεί ο Thomas, όταν λέει πως συγκεκριμένα εξωτερικά ερεθίσματα, μπορούν να προκαλέσουν ανισορροπίες μέχρι και σε αυτό που αποκαλούν επιστήμονες και μη, “ψυχή”; 

   Τα μηνύματα, τα οποία μεταφέρονται από τον εγκέφαλο στο σώμα και από το σώμα στον εγκέφαλο, είναι στη φύση τους ηλεκτρικά. 
   Η ένταση με την οποία μεταφέρεται η λεγόμενη νευρική ώση, δηλαδή η ένταση των μηνυμάτων αυτών καθαυτών καθορίζει τις αντιδράσεις  ως προς τα εξωτερικά ή τα σωματικά ερεθίσματα. 

   Η νευρική διέγερση και η επακόλουθη μεταφορά της νευρικής ώσης, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της λειτουργίας τόσο του Κεντρικού, όσο και του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος. 

   Για να δειχθεί πόσο σημαντική είναι η νευρική ώση και τα ηλεκτρικά ερεθίσματα εν γένει, μπορεί να σκεφτεί κάποιος γιατί όταν ακουμπάμε ένα ηλεκτροφόρο καλώδιο και παθαίνουμε ηλεκτροπληξία, τα χέρια μας αντί να απομακρυνθούν από το καλώδιο, μένουν πάνω σε αυτό. 

   Τούτο συμβαίνει, διότι οι μύες μέσω των μαζικών κυμάτων ηλεκτρικής ενέργειας που δέχονται από το καλώδιο, “κλειδώνουν” περισσότερο στην εντολή “μείνε” παρά “άφησε”. 

   Φυσικά είναι εξαιρετικά επιφανειακή η προσέγγιση του ορισμού της ανθρώπινης ψυχής, αν κάποιος αρκεστεί στα ηλεκτρικά ερεθίσματα και στη νευρική ώση. 
   Η αλήθεια κρύβεται πίσω από τις αλληλεπιδράσεις των ηλεκτρικών ερεθισμάτων, οι οποίες τοποθετούν το άτομο μέσα σε ένα συγκεκριμένο χωροχρονικό πλαίσιο, δίνοντάς του σημείο εκκίνησης και συνθέτοντας αυτό που ονομάζουμε συνείδηση. 

   Τα Ψυχοτρονικά όπλα, λοιπόν, κατά τον Thomas, έχουν αυτόν ακριβώς το σκοπό, την διαταραχή της ηλεκτρικής ενέργειας, είτε μέσω ακουσμάτων είτε μέσω οπτικών ερεθισμάτων είτε μέσω καταστροφής των υποδοχέων εκείνων, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη μεταβίβαση της νευρικής ώσης. 

   Η χρήση έντονου φωτός (στροβοσκοπικό) είναι γνωστό πως προκαλεί επιληπτικές κρίσεις, ενώ ο Thomas αναφέρεται και σε πειράματα που έγιναν στο τηλεοπτικό κοινό στην Ιαπωνία, όταν παιδάκια τα οποία έβλεπαν κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση, υποβάλλονταν σε εκπομπές παλλόμενου φωτός εν αγνοία τους, με αποτέλεσμα ορισμένα από αυτά είτε να βιώνουν επιληπτικά φαινόμενα, είτε-στην καλύτερη περίπτωση- να εκδηλώνουν συμπτώματα vertigo και ναυτίας. 

   Όπως αντιλαμβάνεται κανείς καθίσταται σαφής η έλλειψη οποιουδήποτε ηθικά βασιζόμενου κινήτρου, έστω και αν η χρήση των οπτικοακουστικών ερεθισμάτων έχει χρησιμοποιηθεί για ιατρικούς λόγους, όπως η απεξάρτηση από το τσιγάρο, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.

   Ο Thomas, όντας εν ενεργεία κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου, αντιλαμβάνεται οποιαδήποτε πρόοδο στον συγκεκριμένο τομέα, σαν κομμάτι μέσα στο πλαίσιο του ανταγωνισμού οπλικών συστημάτων με τη Ρωσία. 
   Είναι αλήθεια πως μελέτες Ρώσων επιστημόνων πάνω στον τομέα, έχουν οδηγήσει τους Ρώσους σε διαγγέλματα τύπου: 

“Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο χείλος ενός Ψυχοτρονικού πολέμου”, δηλώνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο, πως και οι ίδιοι δραστηριοποιούνται στο R&D του χώρου, αν και με διαφορετικό τρόπο. 

   Το πλήθος των ορισμών που έχουν κατά καιρούς δημοσιοποιηθεί από φορείς των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων (1996 μέχρι και σήμερα) αναφέρονται στο information warfare, ως κάτι παραπάνω από τη χρήση των επικοινωνιακών μέσων, προκειμένου ο ένας αντίπαλος να υπερτερήσει έναντι του άλλου στη συλλογή πληροφοριών, και αυτό είναι κάτι το οποίο οι σύγχρονοι αναλυτές ηθελημένα και μη, παραβλέπουν. 

   Και όμως οι ορισμοί είναι σαφέστατοι (DoD Directive S-3600.1 09/12/1006, US Army Field Manual 101-5-1, 30/09/1997, κτλ.): 

“…Αυτή η συστημική προσέγγιση πάνω στην μελέτη του πληροφοριακού πολέμου, δίνει έμφαση στη χρήση των δεδομένων, τα οποία αποτελούν την πληροφορία, προκειμένου να διαπεράσουν τις φυσικές άμυνες του αντιπάλου (εννοεί ψυχοσωματικές), οι οποίες προστατεύουν με τη σειρά τους δεδομένα (πληροφορίες), ούτως ώστε να επιτευχθεί επιχειρησιακό ή στρατηγικό πλεονέκτημα…”. 

Όσον αφορά στη χρήση των μέσων, αναφέρονται μεταξύ άλλων, ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί, μικροκύματα, ακουστικά ενεργειακά κύματα, δίνες (εδώ μάλλον εννοούν οπτικές δίνες προκειμένου να προκαλέσουν σύγχυση στα οπτικά κέντρα) κτλ.

   Συνολικά, τα δημοσιεύματα που αφορούν το εν λόγω πεδίο δεν ξεπερνούν τα 30, πράγμα το οποίο ενδεχομένως να σημαίνει πως υπάρχει ελεγχόμενη διαρροή πληροφοριών, λόγω της έλλειψης ηθικά επιστημονικού υπόβαθρου. 

   Τον Μάιο του 1999 το συνέδριο των νευροεπιστημόνων, το οποίο έλαβε χώρα στο Τόκυο υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, εξέδωσε ανακοινωθέν, στο οποίο αναγράφονται τα εξής: 

“Σήμερα διαθέτουμε τόσο το πνευματικό, όσο και το οικονομικό υπόβαθρο, προκειμένου να κατανοήσουμε τη λειτουργία του ίδιου του εγκεφάλου και να κατασκευάσουμε συσκευές προκειμένου να αγγίξουμε τον νου, ούτως ώστε να μπορούμε να ελέγξουμε ή ακόμα και να σβήσουμε την ίδια τη συνείδηση. Θα θέλαμε να εκφράσουμε κάθε ελπίδα πως οι δυνατότητες αυτές και μια τέτοιου είδους γνώση υπηρετούν την ειρήνη και το κοινό καλό”. 

    Τα πειράματα συνεχίζονταν με παλμούς μικροκυμάτων να φτάνουν την ιδιοσυχνότητα των νευρώνων ή ακόμα και να ξεκινούν ταλαντώσεις πέραν της ιδιοσυχνότητάς τους, προκειμένου να επηρεάσουν περιοχές όπως το έσω αυτί, το οποίο επικοινωνεί με τα κέντρα ισορροπίας. 

   Το 2000, σε έκθεσή της, η αμερικανική αεροπορία δηλώνει: 

“Ενώ πρωτίστως θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην αποδόμηση της ανθρώπινης απόδοσης μέσα από θερμική φόρτωση και Ηλεκτομαγνητικά πεδία, εντούτοις η δουλειά που ακολουθεί έγκειται στην ίδια τη διανοητική λειτουργία, μέσω της χρήσης εξωτερικών εφαρμοσμένων πεδίων”.

   Τον Ιανουάριο του 1999, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ύστερα από πίεση της ρωσικής Δούμας, πέρασε ψήφισμα, το οποίο καλούσε σε μια διεθνή συνθήκη (ανάλογη της BWC και CWC), που θα απαγόρευε κάθε προσπάθεια Έρευνας, Ανάπτυξης και Εφαρμογής οπλικής τεχνολογίας, η οποία σχετίζεται με την χειραγώγηση των ανθρώπινων όντων. 
   Οι Ρώσοι Β. Λοπάτιν και Βλαντιμίρ Τσιγκάνκοβ ηγούντο της προσπάθειας αυτής, έχοντας πρώτα εκδώσει το 1999 βιβλίο με τις έρευνές τους πάνω στον Ψυχοτρονικό Πόλεμο και την ασφάλεια της Ρωσίας. 

   Η εφημερίδα Segodnya σχολιάζει την έρευνα που δημοσιεύει το 2000 ο Λοπάτιν με τίτλο: 

“Πληροφοριακή και Ψυχολογική ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας”: “ 
Τα μέσα τα οποία μπορούν να ασκήσουν πληροφοριακή-ψυχολογική επιρροή είναι σε θέση όχι απλά να βλάψουν την ανθρώπινη υγεία, αλλά επιπρόσθετα να στερήσουν την ελεύθερη βούληση σε επίπεδο υποσυνειδήτου, καθώς επίσης και τον πολιτικό, πολιτισμικό ή πάσης φύσεως αυτοπροσδιορισμό, παίζοντας έτσι καταλυτικό ρόλο στη χειραγώγηση της κοινωνικής συνείδησης”.

   Η απόφαση της ρωσικής Δούμας  (η Κάτω Βουλή της Ρωσίας) στις 25 Σεπτεμβρίου του 2000 ήταν απόρροια όχι μόνον της δημοσίευσης της δουλειάς κάποιων Ρώσων ή Αμερικανών επιστημόνων, αλλά της επίσημης αποδοχής των λεγόμενων “δεύτερης γενιάς μέσων καταστολής του πλήθους” από την κυβέρνηση Κλίντον και από το ίδιο το ΝΑΤΟ κατ’επέκτασην, στα πλαίσια της ανάπτυξης των λεγόμενων “non-lethal technologies”. 
   Η απόφαση διατυπώθηκε ως εξής: 
“Τα επιτεύγματα της σύγχρονης επιστήμης επιτρέπουν την επινόηση καλομετρημένων μεθόδων ώστε να επηρεαστεί μυστικά και μακρόθεν η ίδια η ψυχή και η φυσιολογία ενός ατόμου ή ομάδας ατόμων”.

   Η απόφαση επικυρώθηκε, όντας τοποθετημένη στο πλαίσιο του άρθρου 6 του ρωσικού συντάγματος (Russian Federation law on weapons), στις 26 Ιουλίου 2001.

“Απαγορεύεται η κυκλοφορία ή η χρήση οπλισμού ή άλλων αντικειμένων τα αποτελέσματα της λειτουργίας των οποίων σχετίζονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με εκπομπές ηλεκτρομαγνητικών, υπερηχητικών ή μεσοηχητικών παλμών καθώς επίσης και θερμικής ακτινοβολίας”

   Το διάταγμα της Δούμας φέρει την υπογραφή του ίδιου του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, νυν πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν. 

        Το να απαγορεύει μια χώρα τη χρήση οπλικών συστημάτων μέσα σε εδάφη της, διαφέρει από την ανάπτυξη παρόμοιων συστημάτων προστασίας, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για αμυντικούς λόγους, αλλά όπως ειπώθηκε πιο πάνω, “The mind has no firewall”. 

   Ο συγκεκριμένος όρος δεν χρησιμοποιήθηκε τυχαία από τον Thomas, κάθε άλλο. Αναφέρεται στη διαφορετική προσέγγιση, όπως είπαμε πιο πάνω, των Ρώσων επιστημόνων στην ανάπτυξη τεχνολογίας προκειμένου να προστατευθούν οι πολίτες της Ρωσίας από μια ενδεχόμενη επίθεση βιοφυσικού χαρακτήρα. 

   Βασισμένοι σε αυτό ακριβώς το δόγμα και έχοντας κάνει συνείδηση την ανάγκη της εναλλακτικής προσέγγισης, οι Ρώσοι επιμένουν πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν πρέπει να θεωρείται ως ένα κλειστό σύστημα, αλλά ως ένα ανοιχτό, το οποίο αλληλεπιδρά ανταλλάσσοντας δεδομένα με το περιβάλλον. 

   Συγκεκριμένα και κατά τον Βίκτωρ Σόλντσεφ, του τεχνικού ινστιτούτου Baumann της Μόσχας, το σύστημα αλληλεπίδρασης μπορεί να αφορά έναν υπολογιστή με τον ανθρώπινο χειριστή του. 

   Σύμφωνα με το “αντιδόγμα” του Σόλντσεφ, ο στόχος θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο υπολογιστής, ο οποίος θα τροποποιηθεί από τον εχθρό ώστε να εκπέμπει τα οπτικοακουστικά, υπερηχητικά ή εν γένει τα ερεθίσματα εκείνα, τα οποία θα επηρεάσουν τη βούληση και τη λειτουργία του χειριστή. Κάποιοι ισχυρίζονται πως αυτός ο τρόπος δράσης είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν που πραγματεύεται ο ορισμός του information warfare, αλλά αντικειμενικά το μόνο που αλλάζει είναι το μέσο ή μάλλον το διάμεσο επιρροής, το οποίο είναι…ακόμα ένα μηχάνημα.

   Μέσα στα πλαίσια του άνωθεν αντιδόγματος, οι Ρώσοι ειδικοί, όχι μόνον ο Σόλντσεφ, κάνουν ανοιχτά λόγο για λογισμικά, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν το σύνολο των δραστηριοτήτων της ανθρώπινης ψυχής, όπως π.χ. ο ρωσικός ιός 666 ή αλλιώς η 25η σάρωση (25th frame). 

Η λειτουργία του ιού βασίζεται στην τροποποίηση του υπολογιστή ενός χειριστή, η οθόνη του οποίου ανά 25 σαρώσεις (frames), στέλνει υποσυνείδητα μηνύματα, τα οποία προκαλούν καρδιακές αρρυθμίες ή προκαλούν ιδεοψυχαναγκασμό με το να “φυτεύουν” στην κυριολεξία ιδέες στο μυαλό του χειριστή. Και πάλι μας έρχονται σκηνές από την ταινία Inception, όταν ένας εκ των πρωταγωνιστών πραγματευόταν το πιο ανθεκτικό στοιχείο της φύσης, που δεν είναι ούτε βακτήριο ούτε κάποιο είδος πρωτόζωου που προσβάλλει τον οργανισμό, αλλά μια και μόνο ιδέα (οριζόμενη βέβαια όχι ως οργανισμός, αλλά ως μια ηλεκτρο-ενεργειακή συνέχεια δεδομένων), η οποία μπορεί να ταλανίζει το μυαλό ενός ατόμου δια παντός.

        Στην ρωσική “αντίπερα όχθη”, γίνεται λόγος για επιπρόσθετα πειράματα, τα οποία σύμφωνα με τον Ταγματάρχη  του ρωσικού στρατού Ι. Τσέρνισεφ περιλαμβάνουν:

   Ψυχοτρονικές γεννήτριες, οι οποίες παράγουν ισχυρούς ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς, ικανούς να σταλθούν μέσα από γραμμές τηλεφώνων, τηλεοράσεις, ραδιοφωνικά δίκτυα, αγωγούς, ακόμα και λάμπες.

   Μια αυτόνομη γεννήτρια, η οποία λειτουργεί στα 10-150 Hertz και η οποία στις συχνότητες μεταξύ 10-20 Hertz δημιουργεί ηχητικές ταλαντώσεις, που μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς.

   Μια γεννήτρια νευρικού συστήματος, η οποία έχει σχεδιαστεί για να παραλύει το νευρικό σύστημα εντόμων και όχι μόνο, πράγμα που σημαίνει πως μπορεί στο μέλλον να προκαλέσει τα ίδια συμπτώματα σε ανθρώπους. 

   Υπερηχητικές εκπομπές, οι οποίες χρησιμοποιούνται στη χειρουργική για σχεδόν αναίμακτες εγχειρήσεις, αλλά σύμφωνα με τα λεγόμενα του Τσέρνισεβ μπορούν να προκαλέσουν και το θάνατο.

   Άηχες κασέτες, οι οποίες εκτός από την Ιαπωνία, έχουν χρησιμοποιηθεί και από τους Ρώσους με στόχο το ευρύ κοινό, προκειμένου να περάσουν μηνύματα απεξάρτησης στο ασυνείδητο.
   Και φυσικά τα ψυχοτροπικά, τα οποία έχουν ήδη αναλυθεί από τον γράφοντα με αφορμή την επέμβαση των ρωσικών ειδικών δυνάμεων στις κρίσεις ομηρίας του Μπεσλάν και της Ντουμπρόβκα. 

   Πρόκειται για ουσίες, οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως για καταστολή ψυχοπαθολογικών συμπτωμάτων, αλλά και για οπιοειδή καθώς επίσης και ειδικούς χημικούς συντελεστές, οι οποίοι δρουν επιλεκτικά στο νευρικό σύστημα και προκαλούν κρίσεις πανικού.

   Στα πλαίσια της περαιτέρω έρευνας πάνω στον τομέα, η εκτίμηση του Τσέρνισεβ είναι πως θα πρέπει να δοθεί βάρος σε πεδία όπως το ESP research (εκ των προτέρων εκτίμηση της φύσεως κάποιου υλικού χωρίς να υπάρξει καν επαφή με αυτό, διάβασμα της σκέψης του υποκειμένου), Clairvoyance research (έρευνα πάνω στην ενόραση και την ικανότητα των υποκειμένων να παρατηρούν αντικείμενα τα οποία βρίσκονται πέραν του οπτικού φάσματος), τηλεπάθεια, τηλεκίνηση κτλ. 

   Χαρακτηριστικό δε της προχωρημένης έρευνας αποτελεί η ανακοίνωση της ρωσικής τηλεόρασης, πως οι ένοπλες δυνάμεις της έχουν ξεκινήσει anti-ESP εκπαίδευση, προκειμένου να διαφυλάξουν τα μηχανήματα και τις υποστάσεις του ανθρώπινου δυναμικού που απαρτίζουν το στράτευμα, ο Thomas, όμως απαντάει και πάλι, “The mind has no firewall”

* Ο Αλέξανδρος Μπούφεσης είναι συγγραφέας του ιστορικού μυθιστορήματος «Οι Θεοί του Πολέμου, το χρονικό δύο ηρώων και μιας εισβολής», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη στην Ελλάδα και στην Αμερική από τον οίκο Nimble Books LLC 

πηγή

 Ουτοπία