Κάποτε...

Κάποτε...

Κάποτε πούμουνα ναύτης
κι άνεργος, έψαχνα δουλειά,

μίζα, μου ζήτησε ο προστάτης,
Ακτή Μιαούλη στο Πειραιά,

και τα τσεπώνει επιχαίροντας,
παλιομεσίτης, σωματέμπορας.

Με στέλνει τσιγαράδικο*,                                                                             *Λαθρεπορικό
Πρέβεζα – Ιταλία...

... όχι, θα πάω Γκαζάδικο,
λαθραία, ούτε γι’ αστεία.

Γκαζάδικο ή τσιγαράς,
κάθε στιγμή να λαχταράς,

το πρώτο αν θα εκραγεί,
τ’ άλλο αν σε στείλει φυλακή.

Κάβους στις μπίντες* δέσαμε,                                                                          *Δέστρες
‘’Σπάροουζ πόϊντ’’, Βαλτιμόρη,                                                  *Sparrows Point, Baltimore
κωλοδουλειά που πέσαμε.

Σαλτάρω απ’ το βαπόρι.

Στη Νέα Υόρκη τράβηξα,
τη μαγεμένη πόλη,

αλλά και κει τη πάτησα,
σαν τη ζωή μου όλη.

Τελειώνοντας θέλω να πω,
χαρίζω το τραγούδι αυτό

στη Πατ, που αγαπούσα εγώ,
στο Μπρονξ χαθήκαμε κι δυό.

Καμιά φορά που νοσταλγώ,
πηγαίνω εκεί, με Ιντερνέτ,

κροσσάροντας  ωκεανό,
και νοερά τα ξαναζώ
με «Γκούγκλ πλάνετ έρθ»*                                                                *Google planet earth

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια  No 103 /  e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / 

Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

__________________________________________________

πηγή

Album