Κάποτε στην Αμερική

GASTARBEITER

Απ' τη "Μαγεμένη Πόλη",

την Νέα Υόρκη, που λένε όλοι, 

με διώξανε και εν Πετρουπόλει 

βρίσκεται η αφεντιά μου, 

κι έχω τα παράπονα μου

στα μπαγκάζια τα δικά μου.

Όταν ήμουν μετανάστης,
της ζωής μου ήταν δυνάστης
η σνομπαρία κ’ η απαξία,
απ’ τη νέα κοινωνία.

Γύρισα μετά από χρόνια,
βρήκα φίλους με εγγόνια,
είχαν ύφος, είχαν σαλόνια...
τουπέ, χρήμα.... αλλ' η  διχόνοια
παρέμενε... γιατί είναι αιώνια
(και πάει να μας αφανίσει,
το Έθνος να εξαφανίσει).

Αυτοκίνητα όλοι είχαν,
οι ξυπόλητοι* χαθήκαν,                                                  *π.χ το ξυπόλητο τάγμα της Κατοχής
κι όταν θύμισα πως ήταν...
θα ξεκούτιανες, μου είπαν.

Σαν κοιτώ, στους μετανάστες
να γύρνουν τώρα τις πλάτες,
βλέπω νέο πάλι εμένα,
μόνο και φτωχό στα ξένα.

'Οταν τους βλέπω δηλαδή
να στέκονται όλοι στη γραμμή
ποιος να πρωτοτηλεφωνεί...
νιώθω κι εγώ, σαν νάμαι κεί...

Σε ίδια ουρά είχα βρεθεί
κάποτε στην Αμερική...!



Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια  No 103 /  e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / 

Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

__________________________________________________

πηγή

Album