Οι συναγερμοί της φωτιάς και οι στρατιές του Μένα Αλ Αχμαντί

                      

Γι' άσκηση σφύριζαν δαιμονισμένα,
οι συναγερμοί φωτιάς στη "Μένα"*,        *Mena al Ahmadi Persian Gulf
μα έλα που κι έτσι, με φόβισαν εμένα (!)
κι αναρωτιόμουν αν σώος θα τη βγάλω πάλι
σε μια έκρηξη...
                     [σε τούτο δω το χάλι,
σε κάνα απ' τα γεμάτα γκάζια τάνκι,
και γνωστή η μοίρα,
             [που o καθένας μας τότε θάχει..


                 Η Φόρτωση

Τα μπούνια* όλα μ' επιμέλεια ταπωμένα,         *υδροροές,
γιατί εκείνα τα γα@@μένα,
τα δύσοσμα πετρελαιοειδή,
χώνονται όπου βρούν,
           [σε όποια τρύπα, ρωγμή, σχισμή... 


Αν απ' τα μπούνια φορτίο στη θάλασσα χυθεί, 
που στο κατάστρωμα
                    [από υπερχείλιση είχε απλωθεί,
το νερό ανεπανόρθωτα θα ρυπανθεί,
και ''μέγα παλούκι'' σε σένανε θα μπει,
αν τούτο απ' αβλεψία σου συμβεί,

καθώς τα πρόστιμα θα είναι κολοσσιαία,

κι αυτού του μπάρκου η αυλαία",
θα κλείσει με τη μία, αφού στα χώσει*           *σε βρίσει
ο εφοπλιστής,
       [που τα κερατιάτικα θα πληρώσει !

Σύννεφο τα κουνούπια, στρατιές από μαμούνια
σου επιτίθενται κι είναι μιλιούνια..

Ανθρώπους βλέπεις στο γιαλό μόνο με κιάλια.

Φιλική η θάλασσα,
                [ήρεμη και νηφάλια,
μα ύπουλα σ' εξαπατάει,
και ξαφνικά η φόρτωση,
                   [απ' το μπουρίνι σταματάει,
στη μακρινή τη ράδα* που ήταν μεσοπέλαγα.      *αγκυροβόλιο

Σαν άκουγα παλιά και εγώ εγέλαγα,
πως θάρθει εδώ έξω το φορτίο,
έτσι και τώρα το πήρανε για αστείο,
κάποιοι καινούργιοι απ' την Αθήνα…

Μα μ' έκπληξη είδαν σε λίγο μιά σωλήνα,
κάργα φελλούς να επιπλέει,
             [που κονεκτάραν* φίνα..                    *συνδέσανε

Απ’ τη στεριά η γιγαντομάνικα εξεκίνα,
ταξίδι ολόκληρο, το πετρέλαιο να στέλνουν,
και στο καράβι,
             [τα τάνκια μέσα να το παίρνουν...

Τριβόντουσαν με το κύμα,
                         [αυτοί οι φελλοί,
και τσίριζαν κάπως,
                [σαν γυναικεία φωνή,
κι άλλη, κι άλλη, πολλές μαζί...

Χωρίς καμιά υπερβολή,
σου τρύπαγαν κυριολεκτικά τ' αυτί…

Βλαστήμια έπεφτε σύννεφο, πολύ…

Επήρα θυμάμαι πέντε ασπιρίνες,
και στ' όνειρό μου είδα ότι οι σειρήνες,
του Οδυσσέα τελείως γεράσαν
και τη φωνή τους αυτές την χάσαν".

"Να μην καπνίσει, είπαν, κανένας,
είναι αυστηρότατοι οι κανονισμοί της Μένας",
κι ο κάπτεν είπε: 

                     "θα μας κόψουνε τον κ@λο".

"Tο πλήρωμα κρυφο-φουμάρει όλο",
λέει ο Μπάμπης και γελάει.

Καπνίζει και παραμιλάει,
"χε@τήκαμε, ποιος τους γ@@άει,
και το κεφάλι του,
                     [λέει ο Λιάς, θα φάει
όποιος σε μένανε τη σπάει..."
"Τρομάρα, παλιόμπατσε να σούρθει
βρωμοελεγκτή,
                   [βρε παλιοπ@@τη",
φώναξε πάλι ο Λιας...
              [που λέγαμε Προκρούστη.

Χρόνια στη σειρά μπαρκαρισμένος,
απ' τη ζωή ήταν σε όλα στερημένος,
μπαϊλντισμένος απ' το μπότζι,
                              [κατακουνημένος,
από τη λαμαρίνα μπολιασμένος,
γι αυτό όπως και μείς...
                            [λιγάκι βαρεμένος..

Βρίζει συνέχεια,
                       ["γα@@@ένοι
είμαστε 'δω μεις σκλαβωμένοι,
από το κόσμο απομονωμένοι,
στο τσάκα να ‘μαστε πνιγμένοι
και συ μου λες να μην καπνίσω ?"
πάνω του ορμάει...
            ["αλλοίμονό σου π...στη, θα σε πνίξω".             

Σεκιουριτάδες τον σέρνουνε τρελαμένο,
αφού τον πλακώσαν,
                          [με χειροπέδες έξω δεμένο....
Με αναμμένο το τσιγάρο, όλοι, λίγο μετά,
τα λέγαμε στη ζούλα και κρυφά...


               Δεν κόβεται παιδιά το άτιμο,
                                     [σ' αιχμαλωτίζει για καλά
              μ' αόρατες αλυσοχειροπέδες,
              κι όπως λέγαν οι παλιοί,
                            [το νου σας νέοι, νιες και παίδες.
________________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 24/ e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

* Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του καπετάνιου Παναγιώτη Λάμπου,
τακτικού επισκέπτη του Περσικού κόλπου.
____________________________________________________________

πηγή

  Ουτοπία