Ένα Kακό Όνειρο, ένα Καλό Άρθρο Διαμαρτυρίας

Τι σου είναι το μυαλό !

        Διαβάζω ένα κείμενο του Χάρρυ Κλυνν* και.... Νιώθω" ότι κάποιος με σφίγγει στο λαιμό, με "στραγγαλίζει"....   Χτυπιέμαι να ξεφύγω.... Μου κόβεται  η ανάσα....  Σιγά-σιγά η δύναμη μου στερεύει....  Σταγόνα- σταγόνα.....  Οι κινήσεις μου "μαλακώνουν"....  Σε λίγο δεν θα κουνιέμαι καθόλου....

Θα είμαι ένα χρήσιμο κομμάτι της Ελλάδας... Θα είμαι "μετρήσιμη" όμως... Θα είμαι ένα "μετρήσιμο" κομμάτι της Ελλάδας όπου κι αν μετρηθώ...
(σ' αυτούς που δεν έχουν ρεύμα, στους πεινασμένους των συσσιτίων, στους άστεγους, στους "ψυχασθενείς" αυτόχειρες........

Θα είμαι το ήσυχο κομμάτι της Ελλάδας... Για να ζήσουν τα δύο "πιο σημαντικά κομμάτια" της Ελλάδας, πρέπει να "πεθάνει" το τρίτο (3). Τι σου είναι το μυαλό ! Ε ε ε,  εσείς εκεί πάνω... εδώ κάτω είμαστε... κι εμείς !  Ευτυχώς που προλάβαμε να τροφοδοτήσουμε τα κόμματα για την εκλογική τους χρηματοδότηση... Ουφ,  ανακούφιση. Ευτυχώς !
__________________________________________________________

Το κείμενο του Χάρρυ Κλύνν για την "ελληνική κοινωνία" (τη δικιά τους) τα τελευταία 30 
και πλέον χρόνια.... 

"Όταν τα λαμόγια φοράγανε τα λαμέ τους κουστουμάκια και πουλάγανε μούρη στα Κολωνάκια, στα μπαράκια και στα κωλάδικα…   Όταν οι ζιβαγκοφορεμένοι μουσάτοι αγόραζαν ψυχές και ιδεολογίες και μετέτρεπαν έναν λαό σε αγέλη…
   Όταν οι πικραμένοι αντιστασιακοί τρέχανε αγεληδόν να ενταχθούν στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη του «εθνάρχη» Αντρέα…
   Όταν οι αλανιάρες γκόμενες σκαρφάλωναν στα υψηλά δώματα της εξουσίας με την ίδια ευκολία που η μαϊμού σκαρφαλώνει στο πιο ψηλό κλαδί…
   Όταν ο μπετατζής γινόταν εργολάβος δημοσίων έργων κι ο καταφερτζής εκδότης και μιντιάρχης ελέω κυβερνώντος κόμματος…
   Όταν η κυρά Κατίνα εγκατέλειπε το σπίτι της στη Δραπετσώνα για να αγοράσει μεζονέτα στην Εκάλη προκειμένου να βρίσκεται στον κύκλο της…
‘   Οταν «οι κομματικοί στρατοί» αντικατέστησαν το κράτος και μετέτρεψαν τη το δημόσιο σε «κομματικό προτεκτοράτο»…
   Όταν ο μέγας εκμαυλιστής Ανδρέας Παπανδρέου βίαζε τη συνείδηση του Ελληνικού λαό και μετέτρεπε τους Έλληνες σε «τάγμα πελατών και ψηφοφόρων…»
   Όταν τα «δικά μας παιδιά» μπαίναμε τσούρμο στο δύσμοιρο δημόσιο για να κάνουν τη ζωή των πολιτών δύσκολη…
   Όταν οι πολιτικάντζες όλων των χρωμάτων εφορμούσαν για μ’ αδειάσουν τα δημόσια ταμεία…
   Όταν οι ξιπασμένοι αγοράζανε και τέταρτο αυτοκίνητο…
   Όταν ο «ευδαίμων Έλλην» έπαιρνε δάνειο από την τράπεζα για να πάει διακοπές στη Μύκονο…
   Όταν ό απαίδευτος υπουργός μετέτρεπε την παιδεία σε μπορντελάκι και τον στρατό σε καφετέρια…
   Όταν κάποιος τολμούσε να μιλήσει για την Ελλάδα και τους Έλληνες και όλοι τον έδειχναν με το δάχτυλο, ως «εθνικιστή», ακροδεξιό» και «Ελληνάρα»…"     
______________________________________________       Χάρυ Κλυν

  Τι σου είναι το μυαλό !

"Νιώθω" ότι κάποιος με σφίγγει στο λαιμό, με "στραγγαλίζει" Όταν λοιπόν συνέβαιναν αυτά, που σωστά λέει το κείμενο.... Εμείς τι κάναμε ?   Όλοι εμείς... Όλες οι "Ελλάδες"... Όσες είναι...
Γιατί δεν είναι μία.... Δεν ξέρω αν είναι δύο, τρεις, Ελλάδες
ή παραπάνω.....
    Βλέπω όμως ένα κομμάτι της, εδώ και χρόνια, το "κρατικοδίαιτο" να ζεί "καλά", με ασφάλεια, με δικαιοσύνη που απορρέει από "την αδικία" κάποιων άλλων, να εκμεταλλεύεται τον δημόσιο πλούτο, να νομοθετεί σαν να "ράβει κουστούμι" (sur mesure), να διεκδικεί μία ή δύο φορές το χρόνο ν' απεργεί για "ένα επίδομα" ακόμα, αύξηση παραπάνω από την "αυτόματη" κλπ. Και όποιος πει ότι δεν τα παραδέχεται είναι... τι είναι;
   Ένα δεύτερο (2) κομμάτι, της ελληνικής κοινωνίας,
αυτό της "μεγάλης φοροδιαφυγής" ν' απολαμβάνει αγαθά "λαθραία".  Οι "στυλοβάτες" της οικονομίας, οι άνθρωποι που "στήνουν" βιομηχανίες με δάνεια, και όταν "πρέπει" τις μετακομίζουν εκεί που "πρέπει".
   Οι περίφημοι "τωρινοί μικρομεσαίοι", πολλά χρόνια τώρα, ΔΗΛΩΝΑΝ "ίσα-ίσα" ένα ποσό πάνω από τα όρια της φτώχιας.....
   Και "λέγαμε", εμείς οι χαζοί: "Κοίτα βρε παιδί μου.... θαύματα κάνει "αυτός", κι "εκείνος".....
Είδες ο "τάδε"... Να πώς φτιάχνονται οι περιουσίες...! ! !
   Με χρησικτησία το κτήμα, (μία τρύπα σ' ένα δάσος στη πλαγιά του βουνού !), νύχτα το αυθαίρετο, επαγγελματικό σε "off shore" το σκάφος....  Το σημαντικότερο είναι η "αυλή".... Οι"γνωριμίες".
   

Οι ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ..... 

   Οι γνωριμίες είναι "σιωπηλές", είναι κουφές, μουγγές, είναι "αξιοπρεπείς", "σοβαροί", άνθρωποι, με κρατικά αξιώματα.... "αδιαμφισβητήτου κύρους", είναι "υπεράνω υποψίας",  είναι οι "καθώς πρέπει", το τρίτο κομμάτι (3), η τρίτη Ελλάδα, είναι η "σκιά".
   Μια σκιά που οι διαστάσεις είναι μεταβλητές και αρκετές φορές έχουν ψηλώσει, έχουν γίνει τεράστιες.  Άλλες πάλι φορές δεν τόθελαν να ψηλώσουν, κι έμειναν μικρές μη και ΄χασουν τα κεκτημένα, καλύτερα σε "λιλιπούτειες" διαστάσεις, παρά... Σε υπολογήσιμες διαστάσεις, έτσι που δεν μετριέσαι, δεν ακούγεσαι. Σαν να μην υπάρχεις.
Κι η σκιά νομίζει ότι ανεβαίνοντας ένα ένα σκαλάκι" της "κοινωνικής σκάλας", θα γίνει ορατή. Όσο πιο πολύ ανεβαίνει τόσο πιο ορατή είναι.
Οι υπόλοιποι που δεν θέλουν να πουλήσουν το όνειρό τους, τις αξίες τους... όμως ; Τι γίνεται μ' αυτούς ;  
Ε ε ε.... Εσείς εκεί πάνω, εδώ, εδώ κάτω.  Μας πατάτε.... Μας σκοτώνετε.... 

     "σταματάω....   κάποιος με σφίγγει στο λαιμό, 
     μα θα με πνίξει... 
     Εεε... τι κάνει αυτός...  θα με  "στραγγαλίσει. 
     Χτυπιέμαι να ξεφύγω.... Μου κόβεται η ανάσα....
     Σιγά-σιγά η δύναμη μου στερεύει....   
     Σταγόνα- σταγόνα..... 
     Οι κινήσεις μου "μαλακώνουν"....  
     Σε λίγο δεν θα κουνιέμαι καθόλου.... 
     Σε λίγο δεν θα κουνιόμαστε καθόλου."


 Ουτοπία