Της θάλασσας οι σειρήνες*

Στη βαρδιόλα* ακουμπώ,                   *κουπαστή της γέφυρας του πλοίου
κοψομεσιάστηκα εδώ,
μόνος μου εγώ κι’ ο ουρανός
για ώρες να κοιτάω εμπρός,  
στον μακρινό ορίζοντα.

Κάποια πηγαίνοντα.... 
        [κι άλλα γυρίζοντα,
μικρά,  μεγάλα,  πλοία
παρέα πάντοτε
              [με την ανησυχία,
αφού μία έστω μικρή 
                         [απροσεξία
μπορεί να προκαλέσει 
         [τη "ναυτική αβαρία"*                         *βλάβη πλοίου η φορτίου
και τούτο, σε βεβαιώ 
 [πως είναι, στην κυριολεξία               
θέμα λεπτών της ώρας
            [ενίοτε δευτερολέπτων.

    Το θέμα αυτό εξ αβαριών 
                   [πλήρως "κατέχων",
    σε βεβαιώνω εκ πείρας
                         [και με ευθύνη,
    ότι το πλοίο 
            [συνέχεια κατευθύνει*                    *όπως στον κόλπο του Μεξικού
    μια ορατή-αόρατη 
           [ανυπαρκτο-υπαρκτή Σειρήνα,
    κι ας λεν οι στεριανοί
                [πως παραμύθια είναι κείνα
     π' ακούς συχνά πυκνά
                [από 'να άγνωστο Οδυσσέα*      *ναυτικό χρόνια στη θάλασσα
                                                                                       
Εκεί στη γέφυρα επάνω,            
κι ας πούνε ότι τα χάνω,
πρέπει να στο τονίσω...
            [να στο επισημάνω

υπάρχει ένα μυστικό,

         [σύνθετο μοιάζει μα είν' απλό, 
κι όμως... λόγια να το περιγράψω
                       [μάταια έψαξα να βρω.
Μπορεί, στο χάρτη να το βλέπεις
       [μα δεν το νιώθεις το παλιορεύμα,* *υδάτινη μάζα σαν ποτάμι στη θάλασσα
που σαν την κακιά παρέα
                [σε παρασύρει κι ούτε νεύμα,
απ' όργανο ναυσιπλοΐας,
             [θε να πάρεις... κι ας βρυχάται!

Αόρατο είναι, ύπουλο, θανατερό
                                 [που άτσαλα πλανάται,
και ο απόμαχος ναυτικός,
     [φτύνει τον κόρφο του σαν το θυμάται,
αλλά και οι πρωτόμπαρκοι,
              [αυτοί που λέμε «σειρές επόμενες»,
θα διαπιστώσουν αφού την πάθουν,
                                       [ότι δεν ήταν γκόμενες
οι περιβόητες πλανεύτρες
                                     [οι ονομαστές Σειρήνες.

Αλλοίμονο... πόνου ήτανε φορείς,
       [μεγάλης έντασης της θάλασσας οδύνες !

* Σειρήνες ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον έρωτα και το θάνατο. 
Ακριβέστερα όμως φέρονται ως θαλάσσιοι δαίμονες της Ελληνικής Μυθολογίας.    
_______________________________________________________

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 4 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
πηγή


  Ουτοπία