Μπ. Μπρεχτ, Μάθε να βλέπεις εσύ ο ίδιος... Μην αφεθείς να πείθεσαι...

   

 

     1.-Εγκώμιο στη μάθηση

Μάθαινε και τ’ απλούστερα!
Γι’ αυτούς
που ο καιρός τους ήρθε
ποτέ δεν είναι πολύ αργά!

Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ
να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί!

Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις!
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο!
Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή!
Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα!
Μάθαινε, εξηντάχρονε!

Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Ψάξε για σχολείο, άστεγε!
Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε!
Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν’ ένα όπλο.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε!
Μην αφεθείς να πείθεσαι
μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος!

Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος
καθόλου δεν το ξέρεις.
Έλεγξε το λογαριασμό
εσύ Θα τον πληρώσεις.

Ψάξε με τα δάχτυλα κάθε σημάδι
Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.»


     2.-Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε

Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε.
Απ’ αυτό βγάζω το συμπέρασμα πως είσαστε εκατομμυριούχοι.
Το μέλλον σας είναι σιγουρεμένο – το βλέπετε
μπροστά σας σ’ άπλετο φως. 

Φρόντισαν οι γονείς σας για να μη σκοντάψουνε 

τα πόδια σας σε πέτρα.. 

Γι’ αυτό τίποτα δε χρειάζεται να μάθεις. Έτσι όπως είσαι
εσύ μπορείς να μείνεις.

Κι έτσι κι υπάρχουνε ακόμα δυσκολίες, μιας κι οι καιροί
όπως έχω ακούσει είναι ανασφαλείς,
τους ηγέτες σου έχεις, που σου λένε ακριβώς
τι έχεις να κάνεις για να πας καλά.

Έχουνε μαθητέψει πλάι σε κείνους
που ξέρουν τις αλήθειες που ισχύουνε
για όλους τους καιρούς
μα και τις συνταγές που πάντα βοηθάνε.


Μιας και για σένα γίνονται τόσο πολλά
δε χρειάζεται ούτε δαχτυλάκι να κουνήσεις.

Βέβαια, αν τα πράματα ήταν διαφορετικά
Η μάθηση θα ‘τανε υποχρέωσή σου.

Αυτό θέλω να τους πω
Αναρωτιέμαι: γιατί να συζητάω μαζί τους;
ψωνίζουνε τη γνώση για να την πουλήσουν.
θέλουν να μάθουνε πού υπάρχει γνώση φτηνή
που να μπορούνε ακριβά να την πουλήσουν. 

Γιατί να ενδιαφερθούνε να γνωρίσουν ό,τι
ενάντια στην αγοραπωλησία μιλάει;

Θέλουνε να νικήσουν.
Στη νίκη ενάντια τίποτα δε θέλουνε να ξέρουν.

Δε Θέλουνε άλλοι να τους καταπιέζουν,
Θέλουνε να καταπιέζουνε οι ίδιοι.

Δε θέλουνε την πρόοδο.
Θέλουνε την υπεροχή.

Πειθαρχούνε σ’ όποιον
τους υπόσχεται πως θα μπορούνε να διατάζουν.

Θυσιάζονται
για να μπορέσει να μείνει όρθιος ο βωμός της θυσίας.

Τι να τους πω, σκέφτηκα. Αυτό
θέλω να τους πω, αποφάσισα.» 


Το ξέρουμε πολύ καλά
Το μίσος για τη χυδαιότητα…
Παραμορφώνει το πρόσωπο…
Η αγανάκτηση για την αδικία βραχνιάζει τη φωνή…

Αλίμονο εμείς που θέλαμε ν’ ανοίξουμε το δρόμο της φιλίας…
Δεν καταφέραμε να είμαστε οι ίδιοι φιλικοί…
Όμως εσείς, σαν έρθει εκείνος ο καιρός…
Που ο άνθρωπος τον άνθρωπο θα παραστέκει…

Να μας θυμάστε…
Με επιείκεια…
________________________________________________
[Μπέρτολτ Μπρεχτ - Εγκώμιο στη μάθηση από τη συλλογή "Ποιήματα", μετάφραση: Νάντια Βαλαβάνη]

post Μπρεχτ: Υπάρχει Θεός ;
                        Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι      
                        Η Βλακεία κάνει Βλάκες κι αυτούς που τη Συναντούν              

                        Ή θα Κολυμπήσεις ή θα Περιμένεις τη βάρκα   
                        Μάθε να βλέπεις εσύ ο ίδιος... Μην αφεθείς να πείθεσαι...                  

                        Γιατί να συζητάω μαζί τους ?                        

                        Να μας θυμάστε με κάποιαν επιείκεια

                        Απλές Απαντήσεις σε απλές Ερωτήσεις

                        Άκουσα πως δεν θέλετε να μάθετε τίποτα...

                        Περισσότερο από το θάνατο να φοβάστε... μια ''ανεπαρκή ζωή''

                        Η Αταξία από την εκμετάλλευση γνώσης γίνεται "θεός"

  Ουτοπία