Το τελευταίο μπάρκο
Παρατάμε τα ρημάδια…
τελευταίο μπάρκο αυτό….
....δυό φουρτουνιασμένα βράδια
και γλυτώνω απ' το κακό.
Τον "άρτικλα"* υπόγραψα, *ναυτολόγιο
"πέϊ-όφ,* κι όσα δεν ξόδεψα *εξόφληση
στα πόρτα για τις πόρνες,
εισέπραξα, ενώ χόρνες,
σφυρίζανε της λάντζας,
ο καπτα Ζώης, ο ασχημάντρας,
"Καλή Πατρίδα" ευχήθηκε
και πήγε και κοιμήθηκε.
Όπως απομακρυνόταν....
η "Αμφιτρίτη"* από το πλοίο, *τ' όνομα της βενζινάκατου
και καθώς αυτό χανόταν,
ήταν... σαν νάγνεφε αντίο !
Μες στον Γραίγο θα ακούσω
«Μην μ’ αφήνεις !» να μου λέει...
μα, έμοιαζε αυτό να..... κλαίει !
Άβυσσος, θα συμφωνούσα
του ανθρώπου η ψυχή…
Φεύγω κι’ αφήνω ότι μισούσα,
και όμως μούρχονται λυγμοί…
Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο του Οδυσσέα Ηβιλάγια
σελίδες 402 / e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων k. mataraga
album
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.