Ήταν ένας από μας

                        
                         
                     

      Ο Μαγκιάς 

Μ’ ένα πήδημα σαλτάρει
πάν’ στο "τρία" το αμπάρι…

Πάει κει πάνω και.... λουφάρει..
Είχε μπει από το Μπάρι*.  *Ιταλία
Η μασκότ τους,  είχε γίνει
και τον πρόσεχαν μ’ ευθύνη,
όλοι οι ναύτες στην κουβέρτα..*  *κατάστρωμα   
Κουνάει ουρά…. γαυγίζει 
                                      αβέρτα.

Φτάναμε στη Καζαμπλάνκα* 
                                          *Καζαμπλάνκα, Μαρόκο                                 
και οι ναύτες όπως πάντα
πάν’ κι’ ανοίγουνε τ’ αμπάρια….

Ήρθανε κακά χαμπάρια…..
....τον Μαγκιά είχαν ξεχάσει
κι’ όταν πήγε για ν’ αράξει,
στο κενό αυτός θα κάτσει,
στον πυθμένα* αυτός θα σκάσει….     *του αμπαριού (10 μ.)         

                   

Πολλά δεν είχα εγώ μαζί του
μα άλλοι… κλαίν' για τη φυγή του..
Της ερημιάς την αγριάδα
μετρίαζε στο  πέλαγο, μα και στη ράδα.
                        
Στην κάμαρα όμως σαν πήγα,
αποτυπωμένη....  είδα
μες στο καθρέφτη.....  θλίψη

"Ρε… λες και μένα.... να μου λείψει ?

Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο του Οδυσσέα Ηβιλάγια 
σελίδες 377   e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων k. mataraga 

πηγή

album