Πετρελαίου Ιστορίες

Ra's Tannūrah, Eastern Province of Saudi  Arabia

Στη Φόρτωση των Γκαζάδων

"Τέσσερα κι’ έξη τα ποδάρια*                      *Αγγλική μονάδα μέτρησης (Foot)                         

σαν πάει η στάθμη στο αμπάρι,
να σταματήσετε στουρνάρια
τη φόρτωση,  γιατί, θα πάρει
και θα σηκώσει, το γομάρι,
που το πετρέλαιο θα χύσει,
και ο Νιάρχος μένα θα γ....σει.

Βρίζοντας έτσι, ο καπτα Μήτσος,
σκορπούσε φόβο μα και μίσος.

Εζαλιζόμουνα λιγάκι
όλη τη βάρδια παν' στο τάνκι,*                           *στόμιο αμπαριού (δεξαμενή)
κι από τα αέρια έγινα τζάνκυ…*                         *Junkey (μαστουρωμένος)

Δύσκολα, λέω, θα γλυτώσω !

Μια διαρροή, πάω, να στουμπώσω...

Δηλητηριασμένη ζέστη,
στης κουβέρτας είμαι τη μέση,
και κλείνω ασφυκτικά τη μύτη,
- κόλπο καλό, του Ασημομύτη,                                                       
του αντλιωρού απ' τ' Ανδραμύτι-.

Ήλιος, και οι βαθμοί πενήντα.
Το πετρέλαιο, στους εβδομήντα.                                                                                                                      
 Ετύλιξα και το κεφάλι…

Έρχεται και φεύγει,  η ζάλη.
Τα πόδια,  ίσα που με κρατάνε,
ενώ κουνούπια με τσιμπάνε…

Σηκωτό έναν...  τον πάνε,
δυό με άσπρες κελεμπίες.

Πολλές του μόχθου ιστορίες,
πονεμένες,     ένα σωρό,
που θα μπορούσα να σας πω...

η "μπόμπα", βαρούλκο της άγκυρας

"Ο ατμός δεν πάει στα βίτζια*,                                   *Βαρούλκα

είναι λίγος ρε μαστόρια",
και τους βρίζει αυτός στα ίσια
φαγωθήκαν σαν κοκόρια... 

"Η μπόμπα* καθόλου δεν βιράρει,  

κι η άγκυρα έχει φρακάρει"...

Σπίθες βγάλανε τα όκια*...                                   *τρύπα που βγαίνει ή καδένα της άγκυρας
μπινελίκια ακούω σκόρπια.
              
Μια συνηθισμένη μέρα
στο μικρόκοσμο του τάνκερ,
που ανέχεσαι κει πέρα
κάθε αλήτη ‘’μάδερ φάκερ’’                                    *Βρισιά στα Αγγλικά

Το φορτίο,  όταν φορτώνεις,
το ίδιο κι όταν ξεφορτώνεις
στους γκαζάδες,*   αντί τοπίο                                  *πετρελαιοφόρα πλοία
γύρω γύρω από το πλοίο,         
βλέπεις της ξηράς τα τάνκια,*                                 *δεξαμενές πετρελαίου
με τα αέρια πουν γεμάτα,
που μονίμως σε απειλούνε
ότι μπορεί να εκραγούνε,
και ούτε θα σε ξαναδούνε !

...αυτοί π΄ ακόμα σ’ αγαπούνε,
γιατί οι πιο πολλοί ξεχνούνε,
τους ναυτικούς, που σαν γυρνάνε....

....στη θάλασσα να ξαναπάνε
θέλουνε,  αγανακτισμένοι,
επί το πλείστον τσαντισμένοι.

Φεύγουνε ξανά θλιμμένοι,
γιατί αλλιώς τα περιμένει
καθένας, και αλλιώς του βγαίνει.

Πίσω γυρνάνε οι καημένοι
στη θάλασσα που αγκαλιάζει
τους ναυτικούς.... 
                κι ας σμπαραλιάζει.



Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια  No 103 /  e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / 

Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga

__________________________________________________

πηγή

Album