Είναι η δική μου ηρωίδα,
η Χέντυ !
Που την πρωτοείδα
μες στους υπαίθριους σινεμάδες,
μα και στις παιδικές φυλλάδες.* *Ταρζάν Γκαούρ (Ταταμπού)
Νάμαι τώρα εγώ μπροστά της,
..... όμως, δεν καταλαβαίνω
απ’ τη γλώσσα τη δικιά της
τίποτα ! Τί να επιμένω...?
"Πώς να σου το πω ρε Χέντυ
πώς χρόνια εγώ σε αγαπούσα
και το δικό σου τον αφέντη
από μικρός τον εφθονούσα ?"
Όπως στης Βαβέλ τον πύργο,
ήταν η γλώσσα μας δεμένη.
Αποφάσισα να φύγω....
και οι δυό μας μπερδεμένοι.
Έτσι, η Χέντυ μου, έχει μείνει
κάτι θαμπό και μέσ' στη λήθη...
κι όταν η λύπη δεν μ’ αφήνει,
λέω πως ήταν παραμύθι.
Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 103 / e-mail: od.heavilayias@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
__________________________________________________
Album
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.