Υπομονή, Είναι αδυναμία ή Δύναμη ?

Από την συνεχώς πίπτουσα σταγόνα

τρυπάται και ο βράχος ____________ Βίων

Η μεταμορφωτική δύναμη της υπομονής

Η διαστρέβλωση της υπομονής σε ανοχή, σε παθητικότητα, σε απουσία δράσης, σε παράδοση στο μοιραίο, αφαιρεί τη δύναμή της και την καθιστά μια σχηματική νεκρή έκφραση κάποιου που δεν αντέχει να ακούει δυσάρεστα γεγονότα.

Υπομονή. Ακούγεται συνήθως ως ενός άλλου είδους ηρεμιστικό. Ως υποχρεωτική αποδοχή μιας κατάστασης που δεν μπορεί ν’ αλλάξει. Ως έκφραση που αντιστοιχεί να λέγεται σε καταστάσεις αποτυχίας, έντασης, πένθους.

Η υπομονή γίνεται τότε παθητική, απωθητική στάση παραίτησης, που αντιστοιχεί σε αδύναμους, ανήμπορους και ηττοπαθείς. 

Αντιπροσωπεύει μια γεροντική στάση απόσυρσης σε περίοδο προχωρημένης ανημπόριας. Στην καλύτερη περίπτωση, αντιστοιχεί σε μια αίθουσα αναμονής που ο χρόνος γίνεται βασανιστικός. 

[…]

Όμως η υπομονή είναι ο ευλογημένος χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου δεν υφίσταται αντίδραση, αφού συντελείται επεξεργασία των δεδομένων. 

Γίνεται αναζήτηση κάτω από την ταραγμένη επιφάνεια των βαθύτερων στοιχείων που θα προσφέρουν την κατανόηση αυτών που έμοιαζαν ανεξήγητα.

Είναι ο ευλογημένος χρόνος που απαιτείται για την αποφυγή της παρορμητικής αντίδρασης, η οποία συνεπάγεται τη μίζερη επανάληψη ατελέσφορων συμπεριφορών.

Είναι ο ευλογημένος χρόνος που αρνείται να καταναλωθεί από την αδηφάγο ανάγκη, γιατί αναζητά την ελευθερία της υπέρβασης.

Υπομονή είναι το χειμερινό τοπίο του κάμπου, όπου δε φαίνεται τίποτα να συμβαίνει. Κάτω από την επιφάνεια όμως, μέσα στη γη, συντελείται η μαγική μετάλλαξη του σπόρου σε φυτό. […]

Επομένως η υπομονή δεν σημαίνει τη μη-αντίδραση, αλλά την επεξεργασμένη στάση, που αποφεύγει την παρορμητική αντίδραση. […]

Η άσκηση της υπομονής, συνεπώς, δεν αναφέρεται σε ένα απλό ξεπέρασμα της δύσκολης στιγμής, αλλά σε μια δυναμική άσκησης, ενδυνάμωσης και ελευθερίας. 

Η υπομονή δηλαδή αναπαριστάται με την κοπιαστική άνοδο σε μια κορυφή, που προσφέρει μια πανοραμική θέαση.

Υπομονή δεν σημαίνει την αποδοχή του κλουβιού που αφαιρεί την ελευθερία του πετάγματος, αλλά τη μακρόχρονη και απαιτητική επεξεργασία των όρων που επιτρέπουν την πτήση. […]

Η υπομονή είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανθρώπων που είναι σίγουροι για τις επιλογές τους. 

Που δεν παρασύρονται από εύκολους ενθουσιασμούς και γι’ αυτό δεν απογοητεύονται και εύκολα. 

Η υπομονή δηλαδή είναι η σιγουριά που επιτρέπει τη διάρκεια και την αποτελεσματικότητα, την στιγμή που οι ανυπόμονοι θα έχουν χάσει τον ενθουσιασμό τους και θα έχουν εγκαταλείψει τον αγώνα.
_________________________________________________________
Δημήτρης Φ. Καραγιάννης, Η δυναμική της υπέρβασης του μοιραίου,
στο Ρωγμές και Αγγίγματα, εκδ. ΑΡΜΟΣ (2005)

Utopia