Οι Ελληνικές πατημασιές δεν σβήνουν
μ' αποφάσεις
πέρασα από την "Ις- ταν μ-πούλ".
Απ' τις αρχαίες μας πατρίδες,
περάσαμε με παρωπίδες,
κι όλοι εκ του πληρώματος,
οι επί του καταστρώματος,
επί του επιδόματος,
είχαν την προσοχή τους,
αδιαφορώντας, αν η φυλή τους
σε τούτα δώ τα μέρη,
και στην Ασία εν μέρει,
είχε μεγαλουργήσει.
Τ' όνειρο έχει σβήσει,
μα να σταθεί λίγο η ματιά
δεν το αξίζει ρε παιδιά,
σε 'κείνες τις πατρίδες,
όπου αιώνων καταιγίδες,
και όλων των ειδών βαρβάροι,
τις άλωσαν... τις έχουν πάρει ?
πόρτα* αλλάζαμε.... ωστόσο *λιμάνια
στα ξένα όταν βρέθηκα,
πολύ παραξενεύτηκα
που άκουγα παραποιημένα,
σε ελληνικά αλλοιωμένα,
ονόματα κακοεκφωνημένα,
συχνά απ' τον καθένα,
πούχαν οι τόποι οι δικοί μας.
και πριν την αποχώρησή μας
τους λέγαν έτσι οι πρόγονοι μας.
Κάποτε βρέθηκα "εκεί",
στην άλλοτε "Ελληνική"
ιστορική περιοχή,
κι άκουσα με συντριβή,
"Ις- ταν μ-πούλ"*... να λέν' τη Πόλη! *Εις την πόλη
"Οι ιστορικοί φρικάραν όλοι..."
είπε κάποιος απ' τα κουμάντα,* *Ελληνικής καταγωγής
τραβώντας με κρυφά στην μπάντα.
"Κει, γύρω στο τριάντα* *1930
τελέσαν τα βαφτίσια,
χωρίς ενδοιασμούς... στα ίσια,
αλλάξαν την Κωνσταντινούπολη
και κάναν μιά... ''αμφισβητούπολη".
Εγώ όλο καμάρι,
μπήκα στη Προποντίδα,* *Sea of Marmara
(κι ας ήτανε χαμένη η ελπίδα),
από τον Εύξεινο* ερχόμενος, *Black Sea
τον Βόσπορο* διερχόμενος, *Bosporus
πηγαίνοντας για Ελλήσποντο*... *Dardanelles - Canakkale - Hellespont
κι ακούω όρθιο δίποδο:
"Πού είμαστε..." να λέει "...τώρα?
Ποια είναι τούτη η χώρα
με εκκλησιά που 'ναι ντεμί,
με μιναρέ εδώ και 'κεί ?"
Στη Ρωσία...
με πάει το "πρώτο μπάρκο",
κι όπως τον τελευταίο βράχο
εγώ κοιτώ, μακραίνοντας,
για Βηρυτό πηγαίνοντας,
την ίδια, χαράζουμε πορεία,
όπως στην εκστρατεία
την Αργοναυτική.
Η ίδια ρότα δηλαδή,
για να μας πάει στα "στενά",* *Βόσπορος, Ελλήσποντος
που βιγλάτορες τα εφυλάγαν,
από τα φρούρια που βαστάγαν,
διαχρονικά Βυζαντινοί
κυρίαρχοι πούταν εκεί.
"Για αιώνες κυβερνάγαν,
βαρβάροι... "Μηδέν Άγαν".
Μέτρο λοιπόν στις αλλαγές
κι αφήστε τις υπερβολές !
δεν σβήνουν μ' αποφάσεις
και δεν μπορείς να τις αλλάξεις,
μα ούτε και να τις σκεπάσεις....."
Δεν έχω καταλάβει,
γιατί την "ονοματολογία
οι δάσκαλοι στη Γεωγραφία
δεν την προσέξαν στα σχολεία,
ώστε να ξέρω, σαν περνάω,
αυτή η γη όπου κοιτάω
είν' οι αρχαίες οι πατρίδες,
οι Βόσποροι..... οι Προποντίδες
που μ' ένα ύφος ημιμπλαζέ
ο Τούρκος το έλεγε ο πιλότος,* *πλοηγός
(δεν ήταν δα εκεί κι ο πρώτος),
είν’ ο Ελλήσποντος της Έλλης,
κι άλλαξε ονόματα όσα θέλεις.....
Τη θάλασσα αυτή με πλοία
του Μαρμαρά...... Τί ειρωνεία !!
η αργοναυτική η εκστρατεία,
και του Αλέξανδρου η πορεία,
τη διέπλευσαν να πάν' Ασία.....
"Κλαίω αρχαία Προποντίδα
που μ' άλλο όνομα σε είδα...."
Την Κωνσταντίνου Πόλη
όλοι αφελώς νομίσαν, όλοι,
ότι θα την διαγράψουνε,
τ' όνομα αν αλλάξουνε.
"Οι άνθρωποι θα ξεχάσουνε"
ίσως και να σκεφτήκανε,
μα, ματαιοπονήσανε.
Κάθε βιβλίο ιστορίας,
καταγγελία της καπηλείας !!
Να πολεμάς την ιστορία
είναι μία ουτοπία
όπως του Δον Κιχώτη,
το λέω αυτό διότι,
μύλους εκείνος πολεμούσε,
ενώ ο Πάντσο* απορούσε: *υπηρέτης του ήρωα
''Πώς είναι δυνατό
να πείσει το κοινό
ότι ήτανε αυτοί εχθροί.
Μα τι μπορεί να πει... ?
Ήταν τ' αφεντικό
που πόλεμο μάταιο, νοσηρό
κάνει με τα φαντάσματα.''
Μα είναι τούτα πράγματα
ρε Τούρκοι, ρε συμμάχοι ?
Μία χαμένη μάχη
δίνετε, που είναι αστεία...
Επέμβαση στην ιστορία ????
_______________________________
Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 103 / e-mail: od.heavilayias@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
__________________________________________________
__________________________________________________
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.