Πανούσης στον Αέρα, Ένας και Mοναδικός..

Ο Τζίμης Πανούσης 

στο ραδιόφωνο  του Δίεση 101,3.... 

Μίλησε άλλη μια φορά. 

Την Αριστερά, το ΕΣΥ, το Θεό και πολλά άλλα... άγγιξε με το δικό του, γοητευτικά 

δηλητηριώδη, τρόπο. 

Ρεαλιστικά σκληρές περιγραφές... μιας πραγματικότητας που πολλές  φορές κάνουμε ότι δεν βλέπουμε. 

Ξεκινώντας από τις πρόσφατες εμπειρίες του αναφέρθηκε σε ένα ελληνικό νοσοκομείο που επισκέφθηκε:

.  «Ήταν ένα ηλεκτροσόκ ρεαλισμού. 
Σε προσγειώνει στην πραγματικότητα και φεύγουν όλα αυτά τα δήθεν τα οράματα που έχουν οι καλλιτέχνες.
Το σημαντικό είναι ότι εκεί συναντάς ανθρώπους κανονικούς, που στις δικές μας τις παρέες δυστυχώς δεν υπάρχουν.
Και βλέπεις τα παιδιά που δουλεύουν εκεί, να μην κοιμούνται καθόλου, να παίρνουν μισθό 800 ευρώ και αυτά να τους τα χρωστάνε.

Όμως, στον πόνο και στο θάνατο, είμαστε όλοι ίσοι. Εκεί μέσα γνώρισα κανονικούς ανθρώπους και το σημαντικό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολιτική ιδεολογία και είναι ξεκάθαροι στο πώς θα σου αναλύσουν τα πράγματα.
Η δική μου η παρέα είναι ΔΗΜΑΡ με πέντε διδακτορικά και δεν μπορεί να φτάσει εκεί το μυαλό τους».

Συνεχίζοντας για την Αριστερά: 

. «Συναναστρέφομαι κάτι ΔΗΜΑΡ όπως είπα. Από μικρό παιδί είχα το πρόβλημα… Αυτό είναι το καρκίνωμα του ελληνισμού.

Η ΔΗΜΑΡ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, όλη αυτή η συστημική Αριστερά.
Και η ΔΗΜΑΡ γράφεται ΔΕΙΜΑΡ, δηλαδή Δεν ΕΙμαι Αριστερός».

.«Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που δεν μπόρεσε να κρατήσει ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Ντροπή. Αντί να ανοίξει τώρα το Σπίτι του Λαού να κάνει παιδικούς σταθμούς, το έχει μαυσωλείο.
Το σπίτι του Λαού είναι ένα μεγάλο αυθαίρετο, χτισμένο πάνω στον Ποδονίφτη και δεν τολμάει κανείς να το πειράξει.
Και πλημμυρίζει γιατί ο θεός εκδικείται, αν και δεν υπάρχει σε αυτές τις περιοχές.
Εγώ είμαι της γενιάς του Χημείου και έχω τραβήξει πολλά από την ΚΝΕ, τα ΚΝΑΤ τα λεγόμενα.
Τα περιμέναμε να αντιδράσουν τώρα, μετά το χαστούκι του Κασιδιάρη, αλλά δυστυχώς δεν έγινε τίποτα.
Αν είχε χτυπήσει την κ. Κανέλλη ένας αντιεξουσιαστής, την επόμενη ημέρα θα είχαν καεί τα Εξάρχεια.
Εγώ αν είχα (κλειστό) εμπορικό κέντρο, θα έκανα άγαλμα στην Αλέκα Παπαρήγα.
Έχει καταστρέψει όλο το εμπορικό κέντρο της Αθήνας.
Κάνουν κάτι εθιμοτυπικές απεργίες χωρίς λόγο, ταλαιπωρώντας και κλείνοντας μαγαζιά, δίχως να επιτυγχάνεται τίποτα. Χρειάζονται άγριες απεργίες. Αν απεργήσεις 12 ημέρες έχει παραλύσει το κράτος».

. «Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να φτιάξουν τα δόντια τους και θα φτιάξουν τη χώρα;
Έχουμε μια πολιτική χούντα που είναι ριζωμένη βαθιά από όλα τα κόμματα και της αριστεράς, κυρίως.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα, είναι μεγάλη παγίδα και θα το δείτε όταν θα έρθει στην εξουσία.
Τους έβλεπα προεκλογικά και το 80% δεν έχει δόντια.
Αν δεν μπορείς να φτιάξεις τα δόντια σου, πώς θα φτιάξεις τη χώρα;
Κατεβάζουν το μουστάκι για να μην φαίνονται τα δόντια που δεν υπάρχουν.
Ο φερετζές του ξεδοντιάρη. Ντροπή».
Για την κρίση και την επανάσταση: 

.«Στο πρόγραμμα δεν θέλω να κάνω κανένα αστείο με τους πολιτικούς, δεν θέλω να πιάσω στο στόμα μου τους αλήτες, όλη αυτή τη συμμορία, το Σαμαρά και τους άλλους.
Τους σιχαίνομαι, δεν θέλω να ασχοληθώ.
Ξέρετε, υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο.
Ενώ εμείς σαν λαός ήμασταν τελείως ανοργάνωτοι, εκείνοι την έκαναν πάρα πολύ καλά τη δουλειά, τους βγάζω το καπέλο. Μιλάω για τους δοσίλογους του Χριστοφοράκου και των άλλων.
Το έχουνε στήσει πολύ καλά το πράγμα, οι Εβραιοναζήδες.
Είμαστε ακόμη μουδιασμένοι γιατί δεν μας έκοψαν 100 ευρώ, μας πήραν τα μισά. 

Εκεί μένεις άναυδος. Και λες, ας έχω τη δουλίτσα μου, κι ας παίρνω 300 ή 500 ευρώ. Έχουν προσλάβει κάτι τρισάθλιους δημοσιογράφους οι οποίοι διαφημίζουν κάθε μέρα κάτι τρισάθλιους τύπους, που κανονικά δεν θα έπρεπε να τους ξέρει κανείς. Αυτοί που απασχολούν την ημέρα μας με πρωτοσέλιδα είναι κάτι άχρηστοι, αγράμματοι άνθρωποι, κλέφτες, πρώην έμποροι ναρκωτικών.
Οπότε τι να κάνει κι ο κόσμος, όταν δεν έχει από κάπου να πιαστεί;

Είναι δύσκολο να προβλέψεις το timing της εξέγερσης.
Αλλά θα έρθει κάποια στιγμή, εκτός κι αν όπως έλεγε ο Καστοριάδης, αποδεχτούμε ότι θέλουμε να είμαστε δούλοι. Υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα.
Το κράτος αυτό πρέπει να ξεριζωθεί εκ θεμελίων.
Το πρόβλημα θα λυθεί μόνο με βία και αίμα, δεν υπάρχει εναλλακτική.
Ξέρεις τι είναι να είσαι άνεργος;
Να ξυπνάς το πρωί και να μην έχεις πού να πας;

Εγώ αν ήμουν άνεργος και δεν είχα να δώσω γάλα στο παιδί μου, δεν θα αυτοκτονούσα.
Θα κατέβαινα κάτω, θα αγκάλιαζα δέκα γουρούνια και θα φεύγαμε όλοι μαζί.

Η, κατέβα κάτσε μόνος σου στο Σύνταγμα. Ακίνητος!

Δύο εκατομμύρια κόσμος να κατέβει στο Σύνταγμα και να καθίσει ακίνητος, μέσα σε δύο μέρες θα έχει πέσει η κυβέρνηση. Θα είχαμε τελειώσει με αυτούς τους αλήτες.

Και το μετά; Το μετά να χτιστεί με απλούς, τίμιους ανθρώπους, όπως αυτοί που συνάντησα στο νοσοκομείο.

Λαϊκές επιτροπές στις γειτονιές, να κάνουμε δημοψηφίσματα από τα προποτζίδικα, από το ίντερνετ, απλά πράγματα.
Ας μη γίνει λαϊκή δημοκρατία, ας γίνει μια αστική δημοκρατία που να μην είναι χυδαία, που να μην εξευτελίζει τον άνθρωπο».

Για το Θεό: 

.«Προσπαθώ να πιστέψω στο Θεό αλλά δεν τα έχω καταφέρει.
Έχω πάει στο θάνατο τρεις φορές και έχω γυρίσει.
Παρόλα αυτά μυαλό δεν βάζω.   Όμως σέβομαι απόλυτα αυτούς που πιστεύουν».

 Ουτοπία