Μπόρχες, Mέσα στο ηλιοβασίλεμα... Να βλέπεις ένα πένθιμο χρυσάφι

 Luis Jorge Borges  [Λούις Χόρχε Μπόρχες]

______ Ποιητική τέχνη

        «να σκύβεις πάνω στο ποτάμι, που είναι από χρόνο και 
      νερό.  Και να λες πως ο χρόνος είναι κι αυτός με τη σειρά 
     του ένα ποτάμι,

     Αφού χανόμαστε σαν το ποτάμι που χάνεται
     Και περνά ένα πρόσωπο σαν περαστικό νερό.»

     «Να δοκιμάζεις την αγρύπνια σαν έναν άλλο ύπνο
     Που ονειρεύεται χωρίς όνειρα και πως ο θάνατος
     Που φοβάται το σώμα είναι αυτός ο ίδιος ο θάνατος
     Της μιας και της άλλης νύχτας που ονομάζουμε ύπνο.»

     «Να βρίσκεις μέσα στη μέρα ή τη χρονιά ένα σύμβολο
     Κάθε μέρας, κάθε μήνα του ανθρώπου ή κι όλων του των
     χρόνων
     Και ωστόσο να πλάθεις από την προσβολή των χρόνων
     Μια μουσική, μια βουή, ένα σύμβολο»

     «Μέσα στο θάνατο να βλέπεις τον ύπνο· μέσα στο 
     ηλιοβασίλεμα
     Να βλέπεις ένα πένθιμο χρυσάφι: τέτοια και η ποίηση,
     Που είναι αθάνατη και φτωχή. Η ποίηση
     Που ξανάρχεται σαν την αυγή και σαν τη δύση…»
__________________
μτφ. Πέτρος Παπαδόπουλος

πηγή

post Jorge Luis Borges:  Άλλο Ιερό Βιβλίο άλλο Κλασικό
                                           Θάλασσα! Μητέρα, Αδελφή, Ερωμένη
                                           Μπόρχες, Ένα Μισοφέγγαρο από Ατσάλι      
                                           Μονάχα να σ' αγαπώ όπως είσαι
                                           Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
                                           Μονάχα ένας άνθρωπος γεννήθηκε...                                        
                                           Οι τέσσερις Άγιες Αλήθειες                                         

                                           Σιγά σιγά.. Μαθαίνεις...                              
                                           Κάρμα, ένας Σκληρός Νόμος, Σατόρι και Νιρβάνα
                                           Η Απόλυτη βιβλιοθήκη του Μπόρχες                            

  Ουτοπία