Ρωμιός, Ραγιάς ή Έλληνας και ο Ενοχικός Μανδύας.

Ρωμιός, Ραγιάς,  ή Έλληνας

Γράφει ο Εμμανουήλ Παππάς

    Στην ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι Ιουδαίοι, οι Βούλγαροι, οι Σλάβοι, οι Γότθοι, οι Αρμένιοι, όλοι οι υπήκοοι αυτής της αχανούς πολυπολιτισμικής αυτοκρατορίας είχαν το δικαίωμα του εθνικού προσδιορισμού.  Όλοι πλην ενός! 

Των Ελλήνων και ο λόγος απλός. 
   Η λέξη και μόνο Έλλην ήταν το αντίθετο της δεσποτικής αυτοκρατορίας ενός ανθρώπου και ενός θεού. Αυτό που επέβαλε η μεσαιωνική τάξη πραγμάτων. 

   Επειδή δε, αυτός ο λαός δεν έπρεπε πλέον να φέρει το πανάρχαιο όνομά του ονομάστηκε Ρωμιός! 

   Το όνομα Ρωμιός που πολλοί το χρησιμοποιούν με μεγάλη ευκολία δεν διαφέρει καθόλου από το ραγιάς! 

   Όπως οι Ρωμαίοι μας απαγόρευσαν να έχουμε έθνος έτσι αργότερα το παρέλαβαν και το συνέχισαν οι Οθωμανοί.

   Δηλαδή υπήκοος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και μόνο. 

Χωρίς όνομα, χωρίς έθνος, χωρίς ιστορία! 

   Ένας Ρομά, ένας γύφτος, όπως θα μας το θυμίσει εύστοχα ο Κωστής Παλαμάς αργότερα.  Αυτό τον όρο θα χρησιμοποιήσουν οι Οθωμανοί συνοδευόμενο από το όνομα ραγιάς!  Δηλαδή έναν απλά υποταγμένο λαό. Πριν στους Ρωμαίους, τώρα στους Οθωμανούς! 

   Αργότερα που η διαφώτιση του 18ου αιώνα θα θυμίσει στον λαό αυτό, την ιστορία του και την καταγωγή του, τότε αυτός ο λαός θα αποκτήσει και την δύναμη να επαναστατήσει. Να αποκτήσει ξανά ταυτότητα. 
   Το όνομα των εξανθρωπιστών του κόσμου. Των Ελλήνων!

Ο Κολοκοτρώνης θα μας το πει καθαρά και ξάστερα στην ομιλία του στην Πνύκα:

"Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς όπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποιους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποιαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε.  Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία."

   Κάποιοι (οι γνωστοί δούρειοι ίπποι του Ιουδαϊσμού με τα μαύρα και τα μακριά γένια) θέλουν να δημιουργήσουν σύγχυση. 
   Πως τάχα το όνομα Έλληνας δεν είναι και τόσο σημαντικό και πως έχουμε και άλλα ονόματα. Ρωμιός, Γραικός κλπ... 

   Όλα αυτά λέγονται και γράφονται εκ του πονηρού.  Στην επανάσταση Έλληνες (δηλ. Ήρωες) αποκαλούνταν μόνο όσοι σήκωσαν τα όπλα κατά των Τούρκων:

   Στις 4 Αυγούστου 1821 οι ομογενείς της Οδησσού 
στέλνουν επιστολή στον Τσάρο για να βοηθήσει τους επαναστατημένους  Ορθόδοξους Έλληνες. 
   Οι ίδιοι όμως υπογράφουν «εν Οδησσώ σεσωσμένοι Γραικοί» 

Αυτοί που είναι έξω από τον Αγώνα 

δεν τολμούν να ειπωθούν Έλληνες! 

πηγή

  

Αρχαία Κόρινθος, Ναός του Απόλλωνα

O Ενοχικός Μανδύας

   Αφορμή για προβληματισμό τα παραπάνω.  Μεταφέροντας τον προβληματισμό μας  στο σήμερα....

   -  Πόσο αδιάφορο μας είναι, αν ο Κολοκοτρώνης  (όπως και άλλα "παλικάρια" που τώρα προσπαθούμε να "κοντύνουμε"),  "ψήλωσαν" ακόμα περισσότερο μέσα από την "κληρονομιά των αρχαίων μας πηγών" ;

   -  Πόσοι από μας δίνουμε σημασία σε τέτοιες "ασήμαντες λεπτομέρειες" ;

   -  Πόσο μας ενδιαφέρουν τέτοιες ιστορικές αναφορές ;

   -  Πόσο μας ενδιαφέρει πως μας λένε ;  
      Πως μας αποκαλούν ;

   - Πώς έφτασε να θεωρούνται εμπόδιο για την ειρήνη και την πρόοδο των λαών (γενικότερα)  οι "Εθνικές Συνειδήσεις";
   - Μπορεί ένα Έθνος να έχει συνέχεια αν οι Πολίτες του ξεχάσουν (απαρνηθούν) την Εθνική τους Συνείδηση; 
   - Μήπως δεν θέλουν να υπάρχουν πια "Έθνη" αλλά "Κράτη", γιατί είναι "συμφερότερα" ; !

   Δηλαδή, ή φτιάχνουμε έναν "Ουδέτερο Τόπο" με άχρωμους και άοσμους κατοίκους-καταναλωτές......   Ή μας ισοπεδώνει, μας εξαφανίζει η  Παγκοσμιοποίηση ;
   - Έχουμε ευθύνη σαν πολίτες για την διατήρηση της Εθνικής Συνείδησης; 

   - Γιατί πρέπει να "ελαφρύνουμε" την παιδεία από "κακές λεπτομέρειες" της Ιστορίας... συγκεκριμένα αυτές που ενισχύουν την Εθνική Περηφάνεια ;
   - Γιατί πρέπει να "αφΕλληνιστούμε"; Έχουμε ενημερωθεί, ερωτηθεί, για τις αλλαγές που "αντιλαμβανόμαστε όλοι",  ότι γίνονται στη χώρα, ειδικότερα στη Παιδεία.  Ή μήπως δεν θεωρούμαστε άξιοι να παίρνουμε καθοριστικές αποφάσεις για το μέλλον μας;
     - Είμαστε υπήκοοι ή Πολίτες;  

   - Τί θέλουμε να είμαστε; 
   - Μπορούμε, μας επιτρέπεται να είμαστε Έλληνες Πολίτες ;
   - Τι ακριβώς είναι η Εθνική Συνείδηση, πόσο ρευστά είναι τα σύνορα με τον ρατσισμό...; 

   - Πώς το διαστρεβλώσαμε "και" αυτό;  

   Το να έχεις συνείδηση, γνώση και επίγνωση της Προέλευσής σου, της Ιστορίας σου, "Δεν" σημαίνει ότι απαξιώνεις κάποιον "άλλο λαό"... κάποια άλλη θρησκεία !

   Δημιουργήσαμε τον "Ενοχικό Μανδύα" !  Ο  "Ενοχικός Μανδύας" είναι μία πολύ βολική ταμπέλα...

   Ο  "Ενοχικός Μανδύας" λέει:  "Η αγάπη για την  Πατρίδα" είναι μια υπερβολή άλλων εποχών...  Πονηρών, Ύποπτων... Ενοχικών εποχών... 

   Επομένως, συνεχίζει ο Ε. Μ.:  Διάλεξε, "Μικρό Ανυπεράσπιστο Λοβοτομημένο Τηλεοπτικό Προϊόν"  ή θα φοβάσαι και θα κρύβεις τις απόψεις σου,  ή η καταγραυγή της "κοινής γνώμης" θα σε κάνει να "ντρέπεσαι"...! 
   Η "τηλεοπτική κοινή γνώμη" θα σε τρομοκρατήσει, θα σε απειλήσει... Θα έχεις κακά ξεμπερδέματα.... εκτός ... εκτός εάν... "αποποιηθείς".  Εκτός εάν μετανοήσεις !

   Από πού προκύπτει η "ταμπέλα", η "σφραγίδα του κακού" στον όρο "Εθνικιστής"; Νάτος πάλι ο "Ενοχικός Μανδύας".

   Κάποτε κάτι ανάλογο γινότανε με τον τίτλο "Κομμουνιστής"...  Όμως "οι καιροί με τα γυρίσματά τους", το αντέστρεψαν σε τίτλο τιμής....

   Τελικά είμαστε Έθνος ή δεν είμαστε;  
   Κι αν είμαστε... Είμαστε "Ένα" ή "Δύο".... 
Είμαστε το "Έθνος του Φυλετικού Μίσους" ;
   Μένοντας πιστοί στις παραδόσεις μας...  δεν έχουμε λοξοδρομήσει ούτε μέτρο από τον "μοιραίο" αυτοκαταστροφικό δρόμο που έχουμε πάρει εδώ και πολλούς αιώνες...  
   Η "αιώνια εμφύλια φαγωμάρα μας", αρχέγονη ως φαίνεται, θα συνεχίσει για πολύ ακόμα.. 
   Ίσως μέχρι τελικής εξόντωσης !  
   Ίσως θα πάρει τέλος μόνο με την εξαφάνιση.. του "Είδους"   
   Είναι δυνατόν να έχουμε μείνει στην εποχή του "Πελοπονησσιακού Πολέμου"...;
   Είναι δυνατόν η Ελλάδα να αποτελείται, "ακόμα", (συνειδησιακά),  από Πόλεις-Κράτη;
   Είναι δυνατόν η μία "ομάδα" όποια ομάδα κι αν είναι αυτή... Πολιτική, Ποδοσφαιρική.. κ.λ.π.... Να θέλει την εξόντωση της άλλης;
  Αν επιμένουμε γενικά στις "εξοντώσεις"... μπορούμε να τις εφαρμόσουμε στους εχθρούς μας.  
   Δεν μπορεί όλο και κάποιον εχθρό θα βρούμε να εκτονωθούμε ! Ή μήπως όλη η "μαγκιά" μας είναι μόνο για την Εθνική μας φαγωμάρα; 
   Τελικά θα καταφέρουμε ποτέ να ξεπεράσουμε την εφηβεία μας;

   Τελικά θα καταφέρουμε ποτέ να συνεννοηθούμε;
   Θα καταφέρουμε ποτέ να γίνουμε Έθνος;
   Θα σταματήσουμε να γινόμαστε βορά στις ξένες ορέξεις....;

 Ουτοπία