Νίτσε για τους Έλληνες

Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα στην ανθρωπότητα όσα ο ελληνικός και να έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ, από τόσο πολλούς λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτα σε αυτήν.

Friedrich Wilhelm Nietzsche 

Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσε

Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.

Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς.

Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες.

Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμούκαι σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνταιοδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα.

Η φιλοσοφική δύναμη των Ελλήνων φιλοσόφων είχε αναπτυχθεί με τόση πληρότητα, ώστε ανακάλυψαν τους κυριότερους τύπους του φιλοσοφικού πνεύματος και οι μεταγενέστερες γενεές δεν πρόσθεσαν τίποτε το ουσιαστικό.

Ο Ηράκλειτος είναι η πηγή του φωτός.

Οι Έλληνες είναι αληθινά υγιής λαός. Δικαίωσαν τη φιλοσοφία επειδή είναι οι μόνοι που φιλοσόφησαν περισσότερο από κάθε άλλο λαό.

Η ελληνική φυλή είναι η τελειότερη, η ωραιότερη, η γοητευτικότερη από όλες τις άλλες φυλές.

Όταν αναφέρεται κανείς σε μια τόσο θαυμάσια ιδανικοποιημένη κοινωνία φιλοσόφων, του Θαλή, του Αναξίμανδρου, του Ηρακλείτου, του Παρμενίδη, το Αναξαγόρα, του Εμπεδοκλέους, του Δημόκριτου, του Σωκράτους, κάθε λαός γεμίζει ντροπή.

  Utopia