Σιοράν, Όπως οι αληθινοί Σοφοί που θαυμάζω

    Συγγραφικές συμβουλές

 - «Όταν ένας άνθρωπος δεν πιστεύει στον εαυτό του, όταν δεν τρέφει μυστική πίστη γι’ αυτό που θέλει να κάνει, δεν πρέπει να αποτολμήσει το εγχείρημα. 
Δεν πρέπει να ζητάμε συμβουλές, ούτε να προστρέχουμε σε οιονδήποτε – παρά μόνο για λεπτομέρειες. Ερωτήσεις του τύπου «τι πρέπει να κάνω – τι δεν πρέπει να κάνω;» δεν έχουν νόημα. 
Ο καθένας μόνος του! Η ζωή και το έργο ενός συγγραφέα είναι περιπέτειες που πρέπει να αναλάβει ένας και μόνο». 

- «Ο υγιής δεν έχει καμιά ελπίδα στο πνευματικό πεδίο. Η ουσία, το βάθος των πραγμάτων μονοπωλείται απ’ αυτούς που έχουν υποφέρει».

- «Ανάμεσα στη φρίκη και την έκσταση εφαρμόζω μιαν ενεργή δημιουργική θλίψη».

- «Αυτό που ξεχωρίζει τον στοχαστή από τον συγγραφέα είναι ότι ο στοχαστής πιάνει την πένα μόνο όταν έχει κάτι να πει».

- «Οι άνθρωποι του καιρού μας απώλεσαν την ικανότητα ενατένισης των πραγμάτων. Ξέμαθαν την τέχνη να σκοτώνουν πνευματωδώς τον καιρό τους. Αν έπρεπε να κάνω απολογισμό, θα έλεγα ότι είμαι το αποτέλεσμα των χαμένων μου ωρών».

- «Συναναστράφηκα κατά κόρον ανθρώπους που έγραψαν περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε, που έθεσαν πεισματικά σκοπό τους να παράγουν, παρακινούμενοι από το θέαμα της παριζιάνικης λογοτεχνικής ζωής. 
Αλλά μου φαίνεται ότι κι εγώ έγραψα πολύ περισσότερα απ’ ό,τι έπρεπε. Ένα και μόνο βιβλίο θα έφτανε. Δεν είχα τη φρόνηση να αφήσω ανεκμετάλλευτες τις δυνατότητές μου, όπως οι αληθινοί σοφοί που θαυμάζω, εκείνοι που σ’ όλη τη ζωή τους δεν έκαναν τίποτα».

"Οι αναγνώστες περιμένουν από σένα εμπειρίες, όχι θεωρίες..." λέει απευθυνόμενος στον πιο ευφυή συγγραφέα που γνώρισε, όπως αποκαλεί τον Ανρί Μισό... 

    

Ο Εμίλ Σιοράν σίγουρα δεν είναι μηδενιστής, αλλά δελεάζεται από την άρνηση και το συναίσθημα του τίποτα. Είναι μια μοντέρνα εκδοχή του σκεπτικιστή που μετεωρίζεται ανάμεσα στο αιώνιο δίχασμα σκέψης και πράξης: 

- «Αναμφίβολα η δράση έχει ανάγκη τη βεβαιότητα. Όμως, η παραμικρή σκέψη γκρεμίζει αυτή την αυθόρμητη συναίνεση. Τελικά διαπιστώνουμε ότι τίποτα δεν αντέχει, ότι τα πάντα είναι αβάσιμα.  Ο σκεπτικισμός είναι η υπεροχή της ειρωνείας.  Μέχρι ποιου σημείου μπορεί κανείς να προχωρήσει μέσα στην αμφιβολία; Το μόνο βέβαιο για τον ίδιο είναι πως όλες οι μεγάλες ιστορικές αποτυχίες ακολουθήθηκαν από ένα κύμα σκεπτικισμού». 

κι άλλος Σιοράν:  

Η φιλοσοφία των μοναδικών στιγμών υπάρχει μόνο
Ένδειξη Παρουσίας ενός Λαού οι Παρανομίες του
Οπτική των πραγμάτων
Κατοικούμε μια γλώσσα παρά μία χώρα
Πίστη-Θεός-Θρησκίες
Όταν αισθανόμαστε κατώτεροι από το θύμα μας

Μόνο οι αισιόδοξοι αυτοκτονούν

 

  Ουτοπία