Ο ΕΡΩΤΑΣ
ή αλλιώς η ψυχή, η αρνητικότητα κι ο θάνατος
Την κοίταζε και δεν τη χόρταινε.
Γύρω απ’ το λαιμό της μια λεπτή μαύρη κορδέλα μ’ ένα μικρότατο κομπάκι. Χορεύει όλη τη νύχτα μαζί της...
Την αυγή φεύγουν μαζί και τα βήματά τους σαν σε όνειρο, τους οδηγούν στη σοφίτα του νεαρού φοιτητή.
Όταν αρχίζει να την ξεντύνει η κοπέλα δεν αντιστέκεται μόνο... τον θερμοπαρακαλεί να μην της βγάλει την κορδέλα που έχει στο λαιμό. Εκείνος της κάνει το χατήρι...
Μένει γυμνή στην αγκαλιά του με τη λεπτή κορδέλα της. Αγαπιούνται κι ύστερα αποκοιμιούνται. Ο φοιτητής ξυπνάει πρώτος και κοιτάζει το κοιμισμένο πρόσωπο της κοπέλας δίπλα του, που ακουμπισμένη στο άσπρο μαξιλάρι, εξακολουθεί να έχει τη μαύρη κορδέλα στο λαιμό. Με μία κίνηση ακριβείας λύνει τον κόμπο.... Και το κεφάλι της κοπέλας κυλάει κατάχαμα.
____________________________________________
ΚΩΣΤΑΣ ΑΞΕΛΟΣ “ΦΙΛΟ-ΣΟΦΙΚΑ ΑΝ-ΕΚΔΟΤΑ”
(περιοδικό “η λέξη” τ. 34, Μάιος 1984)
Ουτοπία
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.