Δευτέρα, Δεκεμβρίου 30

11:58 π.μ.


   Το καράβι, που οδηγώ,
πάει σαν κύκνος σε πισίνα
και για να το μάθω αυτό,
χρόνια λείπω απ' την Αθήνα.

'Μεις πηγαίνουμε το πλοίο,
παν' στη βάρδια,  δύο-δύο,
μέρα νύχτα στο τιμόνι,
γιατί τ' αφεντικό* θυμώνει,
                            *ιδιοκτήτης του πλοίου
αν αυτό καθυστερήσει
και αργεί να 'κονομήσει !

Σαν πνιγούμε, δεν πειράζει,
ούτε και κανέναν νοιάζει,
θα εισπράξουν πιο πολλά
απ' τ' ασφάλιστρα μετά.

Πάω λοιπόν στη Βαλτιμόρη
μιά φορά με το βαπόρι....
και παίρνω γράμμα απ' ανιψιά μου
όπου ρωτούσε η δικιά μου.......

       "Ψάχνω κάποιον που να ξέρει,
         συ που πάς σε ξένα μέρη,
         γιατί κουτόφραγκους τους Βόρειους
         οι δικοί μας τους φωνάζουν ?

         το ακούω απ' τους εγχώριους
         που έτσι, όλοι εδώ τους κράζουν".


Δεν απάντησα στο γράμμα,

που να ξέρω τέτοιο πράμα…!

Θα πάω, είπα, να διαβάσω

εκεί μέσα,  ως να σκάσω,
στα πλοία, που έχουν βιβλιοθήκες
παρά τις δύσκολες συνθήκες...                     

Παιδί, πάντα αμελέτητο

πήγαινα στο σχολείο
και ξύλο απελέκητο,
έφυγα,    απ' το θρανίο !

Στα πλοία, είχα κατασταλάξει, 

μα κει βιβλίο, ποιός να κοιτάξει,
πάει τάβλι,  ή θ'αράξει....

Εγώ όμως,  θα διαβάσω

στις βιβλιοθήκες, και θα ψάξω.
Μ' ότι βρήκα, θα γελάσω,
και έγραψα στην ανιψιά μου
μία φαρσοκωμωδία…

Βρήκα πράμματα αστεία

στου Πλάτωνα τη "Πολιτεία"                                                                       
και στο πέμπτο απ΄τα βιβλία,
που γράφει,  
        ".....στη στρατιωτική θητεία
         οι γυναίκες να προσφέρουν
        τα ίδια,     διόλου δεν διαφέρουν
        απ’ τους άντρες μόνο κάπως
        πιο αδύνατες..."     
                                 Ωσαύτως,*                        *Επιπροσθέτως  
εκεί στη "Σύναξη του Τρέντο" 
σ' ένα "ανδρικό κρεσέντο",
στη "σύνοδο της Ρωμαιοκαθολικής*       *1545-1563 
της εκκλησίας".....   Εν πολλοίς                                      
εξεχείλισε η σταγόνα...
για κάθε Φρόσω και Παγώνα.    

Οι άντρες, τώρα,  αποφασίσαν

αφού το φιλοσοφήσαν,
πως άνθρωπος ειν' κι η γυναίκα,
και ψηφίσαν, πλέον των δέκα.

Έτσι με πλειοψηφία

δύο ψήφων….  κι άλλη μία,
δεν είν ζώα, πλέον τώρα
η Κιουρί και η Θεοδώρα,
η Υπατία και η Θάτσερ
κι' ας με πούνε «μαδερφάκερ»*                          *ελεεινός, 
Αμερικάνοι κι Ευρωπαίοι.

Για σκεφτείτε πόσοι αιώνες,

που ο Πλάτωνας το λέει,
και σεις φτιάξατε κανόνες
πούναι.... "κάποιος να σας κλαίει" !  
                                            
Έτσι, εγώ θα συμπεράνω,
για να καταλάβετε, "κει πάνω",
θα σας πάρει χιλιετίες….

Να λοιπόν ποιές ειν' οι αιτίες

που κουτόφραγκους τους λέμε,
παρακαλώ,  συγχώρεσέ με

αλλά η σκέψη μου ήταν στείρα

οριζοντίως και καθέτως,
κι έτσι ερεύνησα και πήρα
απ΄τον Πλάτωνα αυθαιρέτως,
απ΄το πέμπτο του βιβλίο,
αυτό, πούγραψα για αστείο,
να ταιριάξει με το ποίημα,
παίρνω επάνω μου το κρίμα,
γιατί,  στο "Συμπόσιο", "τα γυρνάει",
κι αλλού, τώρα, αυτός μας πάει

             ".... έχει αυτή, περιορισμένη
              ικανότητα είς το πνεύμα
              και στη σκέψη, η καημένη
              υπακούει σε κάθε "νεύμα"
              σκυφτή και πάντα υποταγμένη...
___________________________________________



Έμμετρο έργο από το βιβλίο "Ιστορικοί Αστερίσκοι" 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια με αλήθειες, λάθη και σαρκασμό 
e-mail: pmataragas@yahoo.com / 
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga 

Utopia

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.