Σάββατο, Απριλίου 27

12:32 μ.μ.


Cherokee


  Ήμουνα λαθρομετανάστης...
αυτός, που κάθε μυθοπλάστης
απ' τη τι-βι, λέει, πως πάμε
σ' Αμέρικα...  και καλοπερνάμε...
κι όλο μας λέει παραμύθια....
αφού δεν ξέρει την αλήθεια !


   Στον σαρανταδυό τον δρόμο,

ντάουν-τάουν,*   στη Νέα Υόρκη,                                 *downtown (κέντρο της πόλης)


τη κοπανάω απ' αστυνόμο

καταγωγής Τσερόκι.*                                                       *φυλή των Ινδιάνων


   Σε κυνηγάνε ρε αν είσαι
λαθραίος, και στο άψε σβήσε
θα σε μαγκώσουν αν δεν κρυφτείς, 
αμέσως θα απελαθείς,
κι ας λέει ο κάθε αδαής...


   Χρόνια μετά...... μία Ινδιάνα

σε μαγαζί θα με φλερτάρει.
Πολύ ψηλή... μαλλί αφάνα,
κι ολόγυρα μου σουλατσάρει.

   Ήτανε κι αυτή Τσερόκι,
όπως πιο πριν ήταν κι ο μπάτσος.

Στη γκόμενα... δεν είπα όχι ! 

τον άλλον, έβρισα με θράσος….

   Χρόνια θάταν μια δεκάδα,
συνταξιούχου βίον διάγω,
κι ήρθαν ξάφνου στη Ελλάδα
συγγενείς απ’ το Σικάγο.

   Ήταν ο γυναικάδελφός μου,

μετανάστης του νέου κόσμου,

πάλι...  φρεσκοπαντρεμένος,
μ' Αμερικάνα αυτός δεμένος,
που από....  Τσερόκι 

                            βαστάει γένος!


"….και συ Τσερόκι ρε Τζοάνα; !"
- απόρησε η Αμερικάνα –
 "…με κυνηγά ρε η φυλή σας;

Ας το καλό...   ας την ευχή σας!"


   Της είπα για "μπάτσο" και "αφάνα"
και μιά ιστορία στη Σαβάνα*                                           *Savannah Georgia
που έζησα πιτσιρικάς…
Για σύνταξη είπα και "εκάς"…

   Γίναμε φίλοι, κι ανά βδομάδα
"η-μέιλ" αλλάζουμε αράδα…

Της περιγράφω την Ελλάδα….


   Παρ' όλο πουν' αυτή πνιγμένη
απ' τη δουλειά της,   η καημένη,
στη μακρινή Αμερική,
γράφει συνέχεια από κει…

   Ομοίως αυτή μου περιγράφει

τον κόσμο της και ότι λάχει,
να δει περίεργο κει πέρα,
και μέρα σχεδόν με παρά μέρα,
μου έρχεται κάποιο ρεπόρτο…

   Σαν να πηγαίνω σ΄άλλο πόρτο,
όπως το πλοίο έκανε στάσεις,
κι αλλάζω έτσι παραστάσεις….

Κι εγώ,    
           κολλάω πάν’ στο χάρτη

σε κάθε νέο "η-μέιλ" που θάρθει,

για να δω τη κολλητή μου,
που της δίνω απ' τη ζωή μου
τις ελεύθερες μου ώρες,
περιγράφοντας τις μπόρες
πούφαγα κει στις ακτές τους ,                                                             *ΗΠΑ


και τις συνήθειες τις δικές τους,

όταν αυτή 'τανε μωρό.

Με τους...  Τσερόκι κλείνω εδώ.

Όχι ....  Ένα Τσερόκι τζιπ περνάει,
ρίγος εμένα διαπερνάει,
κρύβομαι.... 

            μην το τραβήξω

και επάνω μου το ρίξω !




Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". αυτοβιογραφικό έμμετρο έργο 
του Οδυσσέα Ηβιλάγια  No 103 /  e-mail: od.heavilayias@yahoo.com / 



Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga
__________________________________________________


Album

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.