Σάββατο, Απριλίου 6

4:39 μ.μ.



    Xαιρετάω το Γρηγόρη
       ενώ... σαλπάρει το βαπόρι,     
      που στην προβλήτα... 
                                 [τώρα κείται
      λες κι η θάλασσα εκδικείται !

      Δεν μπορεί να απαντήσει
      γιατί έχει ξεψυχήσει.

      Χθες τον θέρισε ο κάβος.
      Με κτυπάει στον ώμο ο Ντάβος,
      που με έσωσε από λίγο,
      όπως λέμε παραλίγο,
      που το τρομερό το "φίδι"*                 *τεντωμένος κάβος όταν σπάει          
         είχε ακούσει να σφυρίζει, 
      σχίζοντας άγρια τον αέρα
      και πάνω μας 
           ['ρχότανε σα σφαίρα...! 

Είχανε πια, 
          γκάνκουεη* επάνω      *η σκάλα του πλοίου
ένα "συνηθισμένο πλάνο"...                                                        
ενώ νετάρανε* τους κάβους,           *μαζέψαμε τα σκοινιά   
με μάς τούς ημι-σκλάβους,
τους μούτσους...
        [τους σχεδόν αμίσθους,
που το αίσθημα του μίσους
μας τρύπωσε από παιδιά
για κείνα τα θαλασσινά
λαμόγια που στα μουλωχτά
μας τρώγαν το μισθό
το ένα δολάριο... 
          [και μοναδικό ! !
όπου μας δίνανε 
   [για τη δουλειά μιάς μέρας.

Όντως θα τον έλεγες...
                 [εργοδότη τέρας ! !

        Για χόσπιταλ
                 [έχουν φύγει ''δύο''.... 
      απέραντη θλίψη μας τυλίγει.

      Βρίσκονται στο  νοσοκομείο,
      τους πήγανε με το φορείο
      ο Σταύρακας απ' την Ιθάκη
      μαζί με τον Κασιώτη 
                     [τον μικρό, τον Τάκη
      που δυστυχώς...
                     [το χέρι του θα χάσει.

      Θα το μάθω όταν πιάσει,
      το καράβι Κιουρασάο*.                    *νησί στην Καραΐβική

         Δύο μέρες δεν θα φάω,
      τίποτα δεν πάει κάτω,
      η ψυχολογία μου στον πάτο.

      Μα, κλάψες 'δω 
                          [δεν έχουν θέση,
     ήδη, να μη χάνουμε χρόνο
                               [έχουμε ''πέσει''*               *το πλοίο έδεσε
        στην απέναντι προβλήτα...

"Κουνηθείτε" λένε, "βλήτα
στο μπομπρούμ*  
              [αντλίες σφυρίζουν,      *pump room, αντλιοστάσιο
να στριπάρετε... τσιρίζουν".

Φωνάζω:  
     "Δεν τραβάν τα στρίπια,*                    *αντλίες χαμηλής στάθμης
                   [το πανί* μας δεν ρουφάει,                *τέστ λειτουργίας μ' ένα πανί
         η σωλήνα είναι τρύπια"...
               [το Κρουντόιλ* να βρωμάει.      *crude oil (ακατέργαστο πετρέλαιο)

Μούπανε σαν θα φορτώνεις,
τέσσερα κι έξη* να τελειώνεις               *4 πόδια και έξη ίντσες
όταν η στάθμη θα ανέβει
στο σταυρό,* πούχει κατέβει                    *όργανο μέτρησης της στάθμης
με το χέρι μεσ' στ' αμπάρι 
                                [και "γυρεύει
τη πετρελαιοστάθμη 
                            ν' ακουμπήσει
αν ήρθε το φορτίο
                            [να μετρήσει".
  
        Στο ζενίθ τώρα τα γκάζια
        και δεν έχει εκεί νάζια,
        έτσι λίγο ν' αμελήσεις,
        το κεφάλι να γυρίσεις,
        θα γενεί.... το ''συντριβάνι'',*         *ξεχείλισμα των αμπαριών
            πετρέλαιο ψηλά θα φτάνει
        κι απολυμένος πας
              [να φτιάξεις τη βαλίτσα.

"Ολ χαντς ον ντεκ"....                      *όλοι στο κατάστρωμα, "all hands on deck" 
                                     [να φύγει η γλίτσα...                     
το πριονίδι από τσουβάλια
απλώνουν γύρω... 
                             [μαύρα χάλια !
            
          Όχι τουρίστας, μα μαζόχας,
             τριάντα χρόνια δέκτης μπόχας
             απ' ακατέργαστο πετρέλαιο.

              "Σιγά ρε 'συ τον πολυέλαιο..."

              λέει παιδί ματσομπαμπά 
                          ο Λέλος απ' τη Κρήτη
             "πως κάνεις έτσι για τη μύτη"...?

Στον άσχετο τι ν' απαντήσεις

στο στεργιανό
                      [πως να 'ξηγήσεις 
πως ταξίδι στη κόλαση 
                      [ήτανε 'κει πέρα ! ?

που ίσως βρεθεί κι αυτός μια μέρα
αν ατυχήσει 
         [και μπαρκάρει σε.... γαλέρα.
____________________________________



*  Ραφιναρίες του πετρελαίου: Εργοστάσια επεξεργασίας και διύλισης 
που φορτώνουν τα πλοία. 



Από το βιβλίο "Σπασμένος κάβος". Βιωματικό έμμετρο έργο
του Οδυσσέα Ηβιλάγια No 6 / e-mail: pmataragas@yahoo.com /
Επιμέλεια - προσαρμογή κειμένων Cathy Rapakoulia Mataraga







  Ουτοπία 

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.